Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Na i w


Anna_Para

Rekomendowane odpowiedzi


muszę się na nowo zamknąć w tobie,
żeby światło starej jabłoni
wypuściło pędy na następne pytania.

a ty, mój Salieri, wypuściłeś na mnie
nowe duchy z poduszek.

skuteczne w zjadaniu przeszłości,
kopią w piachu dziury, zanim postawię
pierwszą nutę na zaciśniętym gardle.

dwa stycznie temu, kiedy miałam
oczy w kolorze sukni, ktoś przestał
kłamać.

szkoda.

4.01.2013.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

czy ja przez ułomną chwilę nie widziałem w odwrotnym szyku ? proponowanym ? i czułem się spełniony !!!
Pomimo tego : bardzo dobry wiersz , przykład tego jak powinna płynąć poezja , wysublimowana , wysmaczona , dojrzała i dorodna .
Ty już wiesz , napisałem to dla innych ;-)) Gratuluję :-) Dobrze zaczynasz nowy sezon ;-))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

silna kobieta wie, co należy zasypać, czemu oddać głos, czego żałować, a z czym zacząć nowy taniec... w jednym, pożądanym kolorze sukni.
może szkoda, a może wcale nie? :)

Anno, zamyślasz mnie zwyczajnym sobie sposobem. wiersz podoba się, gratuluję!

pozdrawiam z ukłonem. serdeczności!
Kinga.

:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Anno, świetna pierwsza. Sprytnie wplotłaś Salieri'ego, by w nastepnej zwrotce postawić nutkę na zaciśniętym gardle.
Puenta bardzo wymowna. Peelka żyła w kłamstwie, a lepiej poznać prawdę, no i.. zabolało. Końcowe "szkoda" świetne dla wiersza.
Całość bardzo, tylko tytuł taki trochę "wyskubany".. ;) (to żart)
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...