On Smutek

[Duch_Dusz]

szeptem o łaskę
serca błaganie- ścisk
modlitwa o kamień

wierny wrażliwym
od zarania świata
zewsząd precz gnany
imieniem kata

w ciszy odchodząc
ja Smutek
uwypuklę się łzą
zahaczę policzek..

[Sylwester_Lasota]

przede wszystkim rzuca się w oczy niekonsekwencja w stosowaniu wielkich liter i interpunkcji.
wiersz, mówiąc szczerze, trochę o niczym, ale jednak jakiś urok w nim dostrzegam :)
pozdrawiam i do poczytania :)

[Samuel_Przeździęk]

Podoba mi się. Spojrzenie na los smutku, jako wygnańca, kogoś, kogo nikt nie lubi i najchętniej przepędza. Trochę żal. Jeśli chodzi o literki to wszystkie poza bohaterem pisałbym małe. ;)