-
Ostatnio w Warsztacie
-
Olgierd Jaksztas 1 189
Onufremu Kopczyńskiemu i Samuelowi Linde
Tutaj sam Duch Mowy Polskiej ucieleśni się, zasadzimy go zaraz, a jest on drzewem; Onufry Kopczyński nawiązał z nim łącznośc, my pójdziemy dalej. Pismo rozgałęzi się, gałęzie do komentów skierujemy. Nasionem jest M wieczne, pod postacią MA w naszej mowie: z MA wywiedziemy wszystkie rdzenne słowa słownika polskiego, a i parę obcych jako że żadne słowo nie jest obce naprawdę oprócz wymyślonych; sposób wkrótce okaże się jasny. Wydarzenie to może się równać tylko wejściu Kochanowskiego na Helikon, Duch każe mi to powiedzieć; dużo stawiam na stosie lecz idea musi żyć – rozpładzać się.
M to matka liter i głosów, jedyna wypowiadalna zamkniętymi usty, a jej ojczyzną niebo – to co nad pod-niebieniem...
Jej kształt to usta zamknięte, cisza która gdy pęknie – bogorództwo!
MA. MA co? MA kto? MA MA – samo Ma Ma. Ma ma mę. Ma to również Moja, rzecz jasna matka, Mama. Matka moja Ma, co ma? Mnie, kogóż by? Jam Jej Mieniem, lecz: powinno być Maniem. Mać i Mieć. Tym zajmiemy się następnie...
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 20 odpowiedzi
- 1 068 wyświetleń
-
- 13 odpowiedzi
- 206 wyświetleń
-
- 12 odpowiedzi
- 193 wyświetleń
-
- 12 odpowiedzi
- 288 wyświetleń
-
«Gwiazdeczka» - moje pierwsze doświadczenia z pisaniem po polsku
Przez André Kobzar, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- 11 odpowiedzi
- 382 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
ach ta wiośniana wiosna uwodzi człeka wiosennie czas powrotu i rozstań przychodzi pierwszym cieniem :) -
Przez Leszczym · Opublikowano
@MIROSŁAW C. ja tam serio nie wiem dlaczego moje słabizny mają więcej wyświetleń od o niebo moich lepszych:// I prawdę mówiąc kompletnie nie mam jak się dowiedzieć :///// -
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
gdzieś w dali pozostają te ziemskie miłości czułości namiętności i wszystkie westchnienia przez horyzont przeniknie miłość nieśmiertelna a powrotu już nie ma wrzątek czasu ostygł :) -
Przez hania kluseczka · Opublikowano
@violetta twój infantylizm i samouwielbienie są porażające, ale przynajmniej raz, napisałaś prawdę, normalnie człowiek siebie nie pamięta malutkiego (cokolwiek to znaczy) z mamą, ty też nie pamiętasz, ale widocznie masz wrażenie że to był najlepszy czas w twoim życiu a im dalej tym gorzej nie rozumiem, twojego tchórzostwa, wypierania rzeczywistości, niepogodzenia się z nią, zapychania kogoś i siebie żarciem, udawaną, wymyśloną miłością i życiem w wątpliwym bogactwie, do którego (sama pisałaś) dokłada ci sąsiadka ps. do lasu nie przynosi się drzewa, a jedyną miłość jaką znasz, to miłość do siebie, choć ona jest wielce wątpliwa, bo najbardziej się znasz na oszukiwaniu, siebie i innych -
Przez Marcin Tarnowski · Opublikowano
Rano słuchałem wykładu – prelegent dziwne mówił rzeczy, Choć podstawy te same, nie jedna potocznym sądom przeczy. A dzisiaj pełnia majowa, a skoro to kwietna, kwietniowa, Cóż stąd gdy, prócz chmur słońce popołudnia ją przede mną chowa? Więc, pełni nie zobaczyłem, ale jakoś mi duch uleciał w sfery Twoje. Prawdzaż to? A jeśli, że to niezbyt ważny szczegół się boję, Jeśli zaś ważny, czy za sensem podrepczą stopy mych myśli? Wątpię, aż tak dni me płyną na ludzkich ścieżkach, – Swe przyśnij mi! Przez wieki, przez godziny i przez dni toczą się się ludzkie dzieje Losem człowieczym w pył, czy drży Twa łza? czy warga się śmieje? Czy Twe wyroki mierzą twardsze a subleniejsze zegary? Drzwi tajemnic przed człekiem zamknięte… Ave! – wesprzyj Twe czary.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się