Modlitwa

[Wiktor Kwieciński]

Zaklęta Wieczności znad górskich pejzaży,
Apeironie, co ścierasz w proch dociekania,
Łąko usłana bezkresem źdźbeł baśni,
Daj mi odpowiedź! Gdzie się podziałem?

Przez otwarte oczy, piekielna ręka
Zaciska się wokół mej duszy jak pałąk.
I dusząc się, duszę swą chwytam za ramię,
Pytając bezgłośnie: gdzie się podziałem?

Noce nabrzmiałe wątłymi gwiazdami
Spędzam, próbując odnaleźć spokój.
Gnany pragnieniem zwodzenia losu,
Jedno chcę wiedzieć. Gdzie się podziałem?

Na wszelki smutek, na łzy, na tęsknoty,
Zaklinam Cię, Źródło najstarszych pytań,
Oszczędź wiodących na dno poszukiwań,
Weź mnie za rękę. Pokaż mi drogę.

[Sylwester_Lasota]

się podziałem, mej duszy, itp., sprawiają, że wiersz wygląda dość archaicznie.
pozdrawiam i do poczytania :)

[aluna]

Wiktorze . szukasz zagubiony drogi , wierszem wołasz o pomoc!
Ale nie jesteś sam , wiesz ,że każdy szuka tego co najistotniejsze na teraz!
Czytając wiersz , szukałam drogi dala Ciebie i dla siebie!

Serdeczności!

Hania