Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Szary świt, mgła, zapach deszczu
Jadę pociągiem z obłąkanymi
Do zakładu dla obłąkanych

Jadę z nadzieją
Że wysiądę gdzieś po drodze
Ale pociąg jest pospieszny
Nie zatrzymuje się po drodze

Chciałbym wyskoczyć z wagonu
Ale ziemia przy torach zaminowana

Nikt mnie nie zmuszał
Zapłaciłem za bilet
Sam wsiadłem do tego pociągu

A pociąg przyspiesza...

Opublikowano

E H - u nie tylko Tobie przyspiesza...!
Każdy wsiadł, i każdy wysiądzie na tym samym peronie...!
Oby nie prędko!

Mądre przemyślenie i nie tylko w tym wierszu !
Pozdrawiam !

Hania

Opublikowano

No nie wiem czy każdy wsiadł, bo różnie to można interpretować.
Szaleństwo.
Alkoholizm.
Ćpanie.


Andrzej Barycz jak zwykle niezawodny, pozdrowionka misiu

Opublikowano

Tak samo jak wasze infantylne krytykanctwo?
Bo do konstruktywnej krytyki to to ma się tak jak mięso do parówek.


Ja wiem że jestem tutaj punkiem wśród miłośników muzyki klasycznej, ale na żadnym portalu czy forum, nie spotkałem się z tak marnym krytykanctwem.
Wstyd i hańba, panowie

Opublikowano

Dobra, kłamałem, jestem grunge'owcem który udaje punka.
Ale śmiechłem trochę, dziękuje za odrobinę rozbawienia ;).
Widzę że cokolwiek powiem o sobie to i tak zaprzeczycie.


- Jestem brunetem.
- Taa, taki z Ciebie brunet jak ze mnie krytyk. Jesteś fałszywym rudzielcem

Opublikowano

Przecież nie znasz mnie osobiście, więc co pan pierdolisz? Nie wiesz kim, czym,ani jaki jestem.

Widzę tu czepianie się dla samego czepiania.

Idąc dalej tą logiką...
- Cześć Johnny Rotten, jesteś punkiem?
- Tak.
- No to nie,nie jesteś, bo powiedziałeś że jesteś.


WOT TE NA


PS: W sumie to chciałbym żebyś umarł. Najlepiej żebyś został zaglanowany na śmierć.
To forum może wtedy mogło by sięgnąć do pięt porządniejszym portalom pisarskim, bez krytykanctwa i idiotycznego, poziomopodstawówkego czepiania się. Jak przedszkolak który powie cokolwiek, byle tylko mieć ostatnie zdanie.

Dobra, to ja lece powiedzieć kumplom z kapeli, że właśnie się dowiedziałem, że ja tylko myślałem że jestem punkiem przez te wszystkie lata.

Rzeczywiście, szkoda że nie powiedziałeś mi tego wcześniej, kiedy musiałem uciekać przed grupką skinów. Wtedy bym powiedział "ej panowie, dajcie spokój, ja wcale nie jestem punkiem". No ale wtedy jeszcze tego nie wiedziałem.
Jakże miło dowiedzieć się od nieznajomych kim się jest a kim nie. PRZEZ PÓŁ ŻYCIA ŻYŁEM W KŁAMSTWIE.

A teraz cytując pewien kultowy film... A kim ty właściwie jesteś, pajacu?

PSS. Nie ma to jak dobra dyskusja nad wierszem, eheheh.

A teraz czekam na mieszankę głupoty z gówniażerią, zamknięte w jednym, max dwóch zdaniach.

Opublikowano

Czego miałbym się bać :D :D :D :D?
No i wątpie byś znał garażowy zespół z małego miasta na Podlasiu.

WIERSZ
W KOMENTARZACH ROZMAWIAMY O POWYŻSZYM WIERSZU, TAK?

Opublikowano

Spoczko, kolejny odważny anonimowy "krytyku" :).


Ogółem to ja tu widzę (nie mówie tylko o komentarzach tutaj, jeno na całym forum) mnóstwo hejtowania dla samego hejtowania, i to jeszcze marnej klasy.


Hm z tym punkiem to było tylko porównanie. Ale jednak mylne. Czuję się tutaj jak punk wśród fanów disco polo.

Ciekawiły mnie argumenty, dlaczego osoba która nie zna mnie osobiście, ani nawet nie osobiście, jeno moje wiersze, może uznawać czy należę do jakiejś subkultury czy nie, eheh.

Punkiem byłem w młodości. Grunge'owcem przez krótszy okres też. Jednak zdążyłem już wyrosnąć z zamykania się w jednej subkulturze.

Ale dalej siedzę w punkowych klimatach, bo to się dość głęboko we mnie zaszczepiło.
Nawet się zdarzało 4 czy 5 razy że jakiś PRAWDZIWY KRYTYK powiedział że mój wiersz wygląda jak tekst punkowej piosenki.
Choć nie do końca bym się zgodził, to prawdą jest że między innymi napisałem dla zespołu kilka punkowych tekstów.

Dobra, czekam na kolejny hejting. Come on baby light my fire, przyjmę to na klatę

Opublikowano

Nie, czemu? Nie mam nic do pp. To chyba normalne, że jednym się podoba a innym nie. Inni kompletnie mnie nie trawią, a inni widzą coś, w tym co piszę (ta... dziś kolejny fan do mnie napisał, jestem taki próżny i lubię jak się ktoś mną zachwyca eheheh. No i oczywiśćie musiałem się tym pochwalić, jakże by inaczej).
Hm... ja np kocham R. Wojaczka, ale znam też ludzi którzy uważają jego wiersze za totalne gówno i nawet jednego w całości nie dadzą rady przeczytać bo mają odruch wymiotny.
Choć swędzi cię ("cię specjalnie z małej litery, ponieważ mam cię w pogardzie) żeby teraz coś odpisać to podkreślam: NIE, NIE PORÓWNUJĘ SIĘ DO WOJACZKA, TO BYŁO PO PROSTU PIERDOLONE PORÓWNANIE, ROZUMIESZ? Ale daj znać że rozumiesz, bo nie wiem czy większe litery przebiją beton.

I jeszcze co do złośliwości... Negatywna krytyka jest przecież w porządku. Gdy upubliczniam jakiś tekst to muszę mieć zrozumienie dla czyjegoś zdania.
Co innego marne krytykanctwo, hejt dla hejtu, czepianie się dla samego czepiania. Nie świadczy to dobrze o komentującym.

"poza tym rozmowa z tobą, to jak dialog buta z taboretem" - widzę też że bardzo pragniesz kontynuować tą pogawędkę, choć wydaje mi się że wystarczająco dostosowałem poziom rozmowy do odbiorcy. Wybacz, niżej już nie potrafię.

Ale rozbawić mnie, to wam się udało, przyznam szczerze. Właściwie to nie tylko mnie ale również moich znajomych ;). Choć mnie to mniej bawiło, a bardziej zaskakiwało i dołowało. Ludzie to zaskakujący gatunek, co raz ktoś błyśnie coraz większą głupotą.

"no ci się trafiło - manekiny też wyglądają jak "ludzie" " - ale przecież nie widziałeś tych tekstów. Jak więc możesz się wypowiadać na ten temat? JAK możesz OCENIAĆ teksty, których NIE WIDZIAŁEŚ? Dobrze że nie jesteś prawdziwym krytykiem. Już widzę np w gazecie, napisaną przez ciebie recenzje, na temat filmu którego nawet nie oglądałeś. Przestań już się kompromitować.
Na dodatek przecież napisałem, że nie zgadzałem się z tą opinią.

Opublikowano

Aa, to okej.
Panie, zaznaczyłeś pan cały cytat, i nie chciało mi się strzelać co konkretnie.

No ale grzybki zawsze spoko, nie pogardzę :))))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pszczoły ćwierkają i nic to nie zmienia. Nic już nie dziwi — Overton miał rację, więc mam benzynę, już podpalam drzewa. Pomagać światu — to kocham najbardziej.
    • @Nata_Kruk Nata ! Pomyślałem o sobie :) Czasami mam zwariowane fantazje. A ja Cię księżycem tulę do snu :)
    • @MIROSŁAW C. Dzika róża w wierszu to dla mnie metafora kobiety wolnej, nieujarzmionej, która pozwala się dotknąć nie tylko myślą i słowem, ale też czynem. Jest piękna, odświętna i pełna tajemnic i zapachu.  To hołd dla tej dzikiej kobiecości, nieokiełznanej, prawdziwej i pełnej życia, tak jak smak dzikiej róży w słoiku.   Ten wiersz przypomina mi teraz czas dzikiej róży, gdy jej owoce dojrzewają i można z nich zrobić pyszne konfitury. Podarowałam kilka słoików mojemu lekarzowi, który opowiadał, jak wyjątkowy jest to dar natury pełen niebiańskiego smaku.
    • @Starzec Wiesz, że Twój wiersz mnie zatrzymał? I teraz myślę sobie - kto tak naprawdę wie, kiedy jest za wcześnie, a kiedy za późno? Wystarczy, że jedno z Was tak pomyśli, a droga się rozminie.
    • Jego kraj może zerwać więzy uległości, Jego lud może znowu zaznać wolności, W ich sercach nadziei tysiąc zagości, Lecz jego nadzieja umarła. Promienie księżyca morze oświetlają, Swobodne fale dziko napierają, A wiatry Gondalu dostojnie grają Swój hymn o północy.   Grają na murach jego więzienia, Budząc w jego sercu wzruszenia, Bo ich dźwięk przyzywa wspomnienia Rzeczy, które się zdarzyły. Jego dusza z wichrem się złączyła I w królestwie śnieżnej ciemności kroczyła, Krainie, która wielką rozpacz kryła, A zwątpienie odebrało głos.   Ziemia Harolda zerwie więzy uległości, Jego lud może znowu zaznać wolności, W ich sercach nadziei tysiąc zagości, Lecz jego nadzieja umarła. Wolność została mu odebrana; Jego przyszłość na ziemi poznana; Jeszcze kilka lat w kajdanach, Potem więzienny grób.   O ile poprzedni wiersz Emily mógł być związany z Gondalem, tu nie ma wątpliwości. Nie jestem tylko pewien kim był ów Harold. Być może chodzi o Geralda z Exiny, uwięzionego i zamordowanego przez podstępnego rywala do tronu Juliusa Brenzaidę.      His land may burst the galling chain, His people may be free again, For them a thousand hopes remain, But hope is dead for him. Soft falls the moonlight on the sea Whose wild waves play at liberty, And Gondal's wind sings solemnly Its hollow midnight hymn.   Around his prison walls it sings, His heart is stirred through all its strings, Because that sound remembrance brings Of scenes that once have been. His soul has felt the storm below, And walked a realm of sunless snow, Dire region of most mighty woe, Made voiceless by despair.   And Harold's land may burst its chain, His subjects may be free again, For them a thousand hopes remain, But hope is dead for him. Set is his sun of liberty; Fixed is his earthly destiny; A few years of captivity, And then a captive's tomb.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...