Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

gotyckie lilie z marketu


Rekomendowane odpowiedzi




na posadzce na kamiennej ustawiono
prostokątny biały pień
a wokół jakby kilim w twarze malowany
falował żądny tłum

pod słomę pod bagienność ciemną
skryto topór
nieco wystawał kancik poświaty i cień
liżąc oślizgłe toporzysko

kat odpiął haftkę w krochmalonym kołnierzyku
a z doboszów burzy jaskółcze zdjął skrzydło
nakazano ciszę
oprawca obtarł z ust smak mocnego trunku
podźwignął brwi łukiem miedziowanym ciężkim
odmierzył zmoczył zważył
w tłum machnął głośną metaliczność -
bęben wzdęty obły

i bladość przybladła i spadła cisza z ciszy
utrafiona w keczapy plamy z trawy oraz czernie sadzy

pieprzona reklama proszku do prania
zaplątana w film
utrafiona w tłum
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Sęk w tym, że wiersz działa na moją emocję. Tylko, że codziennie inną, albo tak naprawdę nie mam pojęcia, jaką. Konkretnie nie podam do wiadomości....
Zasadniczo - to nieważne. Grunt, że działa.
I przykuwa uwagę.

Tytuł - genialny. Między innymi może z powodu mojej miłości do gotyku.
To tytułowi zawdzięczasz oglądalność. ;)
Tak, jak sprzedawcy - odrealnionej, pozbawionej na ogół dokładnego sensu, nastawionej na szokowanie, reklamie proszku do prania - zainteresowanie konsumentów.
Ale dopiero dziś dotarło to do mnie. Podprogowo? ;)

Przedtem skupiłam się za bardzo na :
1. konwencji - jakby starodawnej pieśni z gminu (?) : na posadzce na kamiennej; pod słomę pod bagienną - te powtórzenia.... :)
2. szczegółach dekoracji - "haftka w krochmalonym kołnierzyku"
3. szczegółach fizjonomii - "podźwignął brwi łukiem miedziowanym ciężkim"
4. tym, co mnie urzekło i to po pierwszym czytaniu : "bladość przybladła i spadła cisza z ciszy" - znowu miałam wizje.... ;)
Dopiero Karolina Czaczyk wyrwała mnie z kontemplacji.

Cóż. Stanowcze dążenie do uwypuklania i przesady - w tym wierszu - ja uważam za niezbędne i do konwencji pasujące, jak ulał.
Lubię poza tym Twoje drobiazgowe gromadzenie elementów, które budują obraz i to, że nie masz tendencji do skracania. W innych wierszach także. To jest charaktrystyczne dla Twojego pisania.
Mi się to, akurat, podoba.
Niewykluczone, że jeszcze około setki wejść nabiję. Trudno. W historii zostanie. :))))

Chyba, że i Ciebie stąd wygryzą, jak niejednego. ;) Dlatego, sorry, Nowy Vega,że to pod Twoim wierszem, ale jeszcze coś dodam....

A propos fachowych porad :
Karolina, możesz objaśnić, co masz właściwie na myśli, pisząc : "Widzę za to ślepe dążenie do przesady i uwypuklenia niektórych cech, a to jak wiemy z historii, prowadzi do zguby."
?????
Bo czytałam Twój komentarz kilka razy i nie rozumiem, o jakiej, bądź, czyjej historii i zgubie, opowiadasz.....
Nawet podprogowo.... ;)
Jeżeli udzielasz rad, typu "poćwicz jeszcze" - to może winnaś wyrażać się jaśniej?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...