Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zza kołnierza


Rekomendowane odpowiedzi


szafirowy woal
pryzmatu


walc

walc upojny

w ramionach
kryształków
wody


Wybacz Alino mnie tu nic nie "zawalcowalo" poezją...jest banalnie i ckliwie.
Ale to ja, nie mam wątpliwości, że są tacy, którzy wpadną w ekstazę.
No, może w dziale początkujęcych....bo tam same ochy i achy?
Pozdrawiam.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To pewnie dobrze, kiedy wzruszenie jest uniesieniem, ale co człowieka wzrusza, trudno drugiemu człowiekowi powiedzieć, a może nawet to jest człowieka tajemnicą. W każdym razie same słowa nie oddają tego, co wzruszenie, choćby i bez sów; a przynajmniej słowa niejedno mają znaczenie (oczywiście dopóty nie poznamy jednego znaczenia). Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



rzeczywiście wręcz niemożliwym jest wyrazić słowami podziw
uwielbienie do świata przyrody

starałam się tu opisać dwa zjawiska które działy się
na moich oczach jednocześnie to fakt wtedy z zachwytu
upojenia widokiem tańczyłam walca
o wschodzie słońca w ramionach
deszczu

pozdrawiam :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cudna przyroda i walc cudny

w jednym i drugim niezbędne
dobry słuch elegancja wyczucie taktu
giętkość lekkość i fantazja

spore wymagania ale to podstawa
by nie kręcić się jak walec a choćby wzrokiem
umieć lub chcieć zatańczyć
z przyrodą

walca


nic nie poradzę
na to gdy ktoś w oczach
ma bielmo a na ucho
nadepnął słoń

pozdrawiam


Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lidia Maria Concertina Zwłaszcza ta sugestywna, pojemna, ale i smutna w wymowie kropka. Podziwiam... mało słów, a cały kolaborat tu ujęłaś. Pozdrawiam :)
    • @befana_di_campi Skamieniała cisza w świetle długowieczności drzewa oliwnego i jak się zdaje samotności, brzmi smutnie i przygnębiająco. Pozdrawiam :)
    • kiedyś nie miałam w sobie tej odwagi mówiłam wszem wobec jakie to żałosne   teraz mam i nie wiem co mnie powstrzymuje   skoro tak bardzo pragnę stać się pustką   nie mam już siły aby udowadniać kopać się z koniem przetrwać niemożliwe   ilekroć zacznę nie cieszy mnie postęp ilekroć zaniecham czuję się podle   wciąż żyję na lęku czas nie chce spowolnić   a kiedy przez chwilę poczuję się dobrze dręczą mnie flashbacki koszmary ustronne   Info ws. wiersza - ostatnio jestem bardzo zajęta i zapewne na ewentualne ślady  obecności odpowiem po dłuuuuuuuugim czasie. Nie martwcie się o mnie :) Po prostu potrzebuję spuścić ciśnienie publikując wiersz.    Deo
    • @Dobry, Zły i Brzydki ciekawy rytm, wiersz krotki przez niego ale po chwili można przystanąć i spojrzeć ponownie. Miło, pozdrawiam:)
    • W oczach piach, Ktoś krzyczy brzydko.   Droga- choć prosta- Cuchnie już zmęczeniem.   Kolega sytuację Ma już w poważaniu. - Starszy - byś nie zrzucał, Wad na pokolenie.     Prysznic, już przebrany, Walka trwa w najlepsze.   Krzyk, by zostać w domu Dławi się o kieszeń.   Umyć się, umówić, A co będzie? Pieprzę!   Tragizmy zostawiam RCB w esemesie.     Wspominam gówniarza Z dziadkiem na balkonie, Równy brak cenzury nad podziw piorunom.   Z nim każdy niestraszny, Deszcz kapie na skronie.   Ucząc się nadzieję Brać w przyszłość oburącz.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...