Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jak najbardziej można przytulić, szczególnie podoba mi się ten sopelek:)))
Bardzo mi miło, że zajrzałeś do mnie.
Pozdrawiam serdecznie:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



I o tym jest wiersz, że warto się przytulać w każdym wieku, nawet jesiennym, bo jak odejdzie któreś z nas, to koniec przytulania.
Pozdrawiam cieplutko:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję Nato za odwiedziny, a szczególnie za przytulenie z nieustającą sympatią, którą ja również obdarzam Ciebie.
Wierszyk może krótki, ale treści wiele. Ja odczytuję, że powinniśmy obdarzać się uczuciem, czułością, chociaż małymi ciepłymi gestami, bez względu na wiek, nawet jesienią życia, bo kiedy któreś z nas odejdzie, nie przytulisz nigdy więcej.
Pozdrawiam serdecznie:)))
Opublikowano

Nowuś,

jesień jest najbardziej poetycką porą, najmocniej kochałam jesienią.

a to dla Ciebie

Wiem, że nie lubisz jesieni
ale to pierwsza, nasza
przejdziemy przez nią za ręce
niech cię już nie przeraża.

Sypią nam złote pieniążki
drzewa, ślubnym orszakiem
na miesiąc miodny, na jutro,
na sny upojne, jednakie.

A kiedy już zwisną łzawo
z gałązek sople najpierwsze.
to zaplątani w kocu
będziemy się kochać wierszem

Słonka :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Aż się boję tego zimnego przytulenia:( ale cierpliwie zaczekam do wiosny:) Dziękuję za miłe odwiedziny Innocenty:)
Pozdrawiam serdecznie:)))



Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jak zwykle pięknie Alu. Dziękuję za wiersz, ja też nie lubię jesieni i do tego jeszcze zimy, ale zakochałam się zimą na zimowisku, czyż to nie złośliwość losu;) ale jesteśmy razem do tej pory:) i zanosi się , że tak zostanie:)))Pozdrawiam cieplutko:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak Oxi, tu chodzi o jesienną parę, że w każdym wieku obdarowujmy się uczuciami, bo jak odejdziemy, to już koniec dawania, brania, kochania i przytulania. A to jest smutne, to prawda.
Pozdrawiam na to konto cieplutko:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak Oxi, tu chodzi o jesienną parę, że w każdym wieku obdarowujmy się uczuciami, bo jak odejdziemy, to już koniec dawania, brania, kochania i przytulania. A to jest smutne, to prawda.
Pozdrawiam na to konto cieplutko:)))
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą...

Serdecznie. :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak Oxi, tu chodzi o jesienną parę, że w każdym wieku obdarowujmy się uczuciami, bo jak odejdziemy, to już koniec dawania, brania, kochania i przytulania. A to jest smutne, to prawda.
Pozdrawiam na to konto cieplutko:)))
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą...

Serdecznie. :)

Bardzo trafnie to ujęłaś Oxi. Miło, że znów zajrzałaś. Pozdrawiam cieplutko:))))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...