Kraft_ Opublikowano 8 Listopada 2012 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Listopada 2012 kobieto zapisana wierszem za bramą najcichszego przedmieścia wypływasz z dna oka uciekam tam gdzie gasną światła złudzeń przed strachem w barwność snu zamknięty widokiem z okna karmię gołębie póki ulotność pełna skrzydeł gwiazdy zapowiadają pełnię przyznam niczego nie potrafię nauczyć się od gwiazd dlatego wciąż próbuję nauczyć gwiazd nieba wyciągam podręczny alembik żeby nie zniweczyć destyluję wtedy jest łatwiej odnaleźć siłę we wgłębieniach powietrza nie chcę opowiadać bajek ale nad ranem gdy się we mnie wtulisz pomruczę ci o nocach pełnych tajemnic z przedsmakiem dotykaj mnie mocno do ostatniego świtu tak bardzo jesteś gdy wciąż ciebie mało Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się