Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

[limeryk] Kacyk i misjonarze


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kacyk i esteta z miasta Mombasa
marzył, by mieć w domu własnego "picassa".
Dobrzy misjonarze
dali więc mu w darze
sześć kubików drewna z hiszpańskiego lasa.

PS
Za „lasa” przepraszam, ale znamy już taką formę: „od Sasa do lasa”... ;-D

Opublikowano

Witam.
Przeczytałem gdzieś, że nie należy stosować wielkich liter (chociaż sam się do tego w pełni nie zastosowałem), a interpunkcyjny ogonek jakoś mi umknął. Następnym razem postaram się, żeby wszystko miało "cywilizowany" wygląd. O, mogę jeszcze moje "dzieło" edytować! Dziękuję i miłego dnia życzę.

Opublikowano

Nie zetknąłem się z informacją, że w limeryku nie stosuję się wielkich liter, almoże jestem w błędzie. Jeśli tak, to-aczkolwiek niechętnie- poprawię się. Moim zdaniem stosowanie się do ogólnie przyjętych zasad zwiększa zarówno estetykę, jak i "czytelność" utworu. Inaczej jest w poezji współczesnej, ale ta kieruje się nieco innymi prawami.
P.S. Zakaz stosowania wersalików dotyczy chyba tytułu?...

Opublikowano

Wydawało mi się, że przeglądając różne miejsca na stronie natknąłem się na informację, że prezentując utwory nie należy stosować wielkich liter. Myślałem, że to ze względów technicznych. Teraz nie mogę odnaleźć tego tekstu, chyba zobaczyłem coś, co nie istnieje ;-). Nie zamierzam stosować żadnych eksperymentalnych form w odniesieniu do limeryków. Pozdrawiam. :-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • jeszcze nieraz gdy się namyślisz by narysować oczy usta obiekt zaniknie jak duch nieczysty w realu i na papierze - pustka   i może warto ciut poczekać pierwej oswoić jak książę lisa by nie prysnęło co spadło z nieba chciało być razem jeszcze dzisiaj :))  
    • ..trudno, awangarda zawsze ma najtrudniej.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pzdr..
    • @beta_b bardzo optymistyczny wiersz o lekkości i lekkim piórem napisany. Szczery podziw Pozdrawiam serdecznie Kredens 
    • @Naram-sin Do pisania wierszy trzeba fantazji. Do pisania komentarzy również. Bo jedno i drugie to sztuka. Po pierwsze, i po ostatnie… chodzi o wyczucie emocji. Gdy czytasz czyjś tekst, dobrze jest na chwilę odłożyć na bok swoje „mam prawo do opinii” i zapytać siebie: ile krytyki mogę wcisnąć z tak zwanego buta, zanim zniszczę coś więcej niż tylko słowa? Treści, które czytasz, to nie tylko forma. To żywi ludzie ze swoją historią, czasem bardzo osobistą. Czasem pisaną nocą, ze ściśniętym gardłem. A z takimi rzeczami trzeba ostrożnie.   Pouczanie a nauczanie - różnica subtelna, ale kluczowa. To pierwsze wywołuje opór, to drugie buduje most. Krytykowanie a sugerowanie -  tu też detale robią różnicę. Jedno zostawia ślad, drugie daje kierunek.   Komentarz to nie miejsce na dominację. To zaproszenie do rozmowy. Jeśli tak bardzo chcesz się wypowiedzieć... powiedz coś, co nie rani. A jeśli musisz coś skrytykować - zrób to z klasą, nie bezlitośnie. Uważam, że posiadasz wiedzę i wielu dzięki Tobie może rozwinąć swój talent, jednak kwestia polega na tym, że chyba za mocno zafiksowało się Twoje ego, że tak powiem.  
    • Czy to, co zostawia po sobie znaki na niebie, cierniste gwiazdy, powinno kojarzyć się z nadzieją? Czy to, co pozostało po jutrze, stanowi element przyszłości?   Zliczam skrupulatnie pragnienia. Kataloguję łzy, przelane nadaremno, pod włos czasu. Czekam na Ciebie nad przepaścią – w czeluściach zalęgło się moje odbicie.   Prawdopodobnie stałam się skrawkiem życia wiecznego. Zaplątałam we własne rzęsy. Moja przeszłość nie koliduje z przemijaniem.   Oglądam się, widzę same obce zwierciadła. Przybądź, namiętności, odkryj w środku kilka nadaremnych złudzeń. Być może to zewnętrzny świat nauczy mnie rozmawiać z ludźmi?   Nie liczę na Twoje poczucie winy, na Twój bezczas. Jestem duszą, pozostawioną wczoraj na wysypisku ludzi.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...