Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Chyba, że zwietrzy jakieś bonusy
lub choć o jeden szczebel w karierze
wespnie się poza swoją kolejką
to wtedy nagłos nada w eterze

tudzież na łamach choćby szmatławca
albo poczytnej, lecz lichej prasy
także z balkonu gotowy krzyczeć
czyniąc to w imię sławy i kasy.

Pozdrawiam serdecznie
HJ
Opublikowano

Za zaszczyty i za zyski,
za koryto pełnej miski,
czasem bezinteresownie,
by zaszkodzić komuś słownie -
ludzie wtedy gadać skorzy,
cicho, głośno, lepiej, gorzej.
Lecz dla dobra ogólnego
nie przekażą nic ważnego.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jeszcze ci łokciem taki kuksańca
zada lub w kostkę kopnie znienacka
bo gdy do celu ktoś na przeszkodzie
to on się nigdy z takim nie cacka

a gdy do pracy stanąć w szeregu
trzeba by stawić czoła wyzwaniom
on zadekować się zawsze zdoła
lecz gdy się z bliska przypatrzeć draniom

to nieraz człowiek mocno się zdziwi
szczególnie, kiedy przed lustrem stoi
bo drań ma przecież nasze oblicze
i głupie żarty sobie z nas stroi.


Pozdrawiam serdecznie
HJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wiatr hulaka, fakt to znany
nigdzie miejsca nie zagrzewa
bo gdy biednym nie dmie w oczy
czai się w koronie drzewa

potem zniża się ku ziemi
i z sił całych dmucha w żagle
raptem jakby ręką odjął
błoga cisza aż tu nagle

u hodowców ananasów
huraganem niszczy pola
jeśli taki jego kaprys
i szelmowsko wredna wola

tylko jakoś ananasów
tych dwunożnych wciąż omija
bo to kumple od rozróby
i z paszportem włóczykija.


Pozdrawiam serdecznie
HJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


O, to jest złota myśl, a nawet przezłota! ;-)
Nic o nas bez nas, więc w myśl zasady
ja jestem święty, lecz innym rady
mogę na lewo oraz na prawo
dawać i czekać aż ktoś bić brawo

będzie, ponieważ ja nic nie kadzę
jedynie słusznie, rozsądnie radzę
a to, że ktoś tam w czoło się stuka
to ja mu krótko - idź do kaduka

bo każdy chce być tym, co to wiedzę
pojął największą a to, że siedzę
na tym najniższym szczeblu drabiny
stąd to pukanie, uśmieszki, drwiny.


Pozdrawiam serdecznie
HJ

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ja w tej materii mam inne zdanie
a jako przykład - kłaniam się nisko
gdyż tym modelem bez upiększania
jam jest, pan do domu, wielkie panisko

co to od rana z gazetką w dłoni
zająwszy całą sofy płaszczyznę
wołała do żony, która coś pichci
skarbie, przyjdź, nakarm swego mężczyznę

a potem przystaw stolik a na nim
schłodzone piwko, chipsy, paluszki
a gdy uniosę do góry głowę
zmień przesiąknięte potem poduszki.


Serdecznie pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny
HJ

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiersz sam sobie przeczy, bo niby niema rymu, a tu nagle łup! Jest! Z Bogiem pewnie tak samo... nic to, że w galerii.  Pozdrawiam. :)
    • Bardzo ładny teks, a te wszystkie nawiązanie dodają mu tylko smaku. Pozdrawiam. 
    • @Dekaos Dondi Natura potrafi się sama obronić. Soplowy sztylet jak niespodziewany cios i to taki na amen.  Mrocznie i zimnawo. Pozdrawiam !
    • Tekst powtórkowy?     Zaczął padać śnieg. Niebanalnie przymroziło tej zimy. Pierwszy płatek spadł mu na rękę. Pomyślał sobie: wszystko jest kwestią stanu. Tak naprawdę, to zmrożona woda. Jest nieszkodliwa. No chyba, że jest jej za dużo. Na przykład na dachu. Albo na powierzchni Ziemi. Tak luzem. Tam, gdzie jej nie powinno być. Może potopić to czy tamto. Jest jeszcze para woda. Cholernie może poparzyć.    Padało i padało.    Wybrał się do lasu. Podziwiać oszronione drzewa. Uwielbiał takie widoki. Wprost szalał za nimi. I jeszcze coś lubił.     Stał pod rozłożystym świerkiem. Otaczały go też inne, bardziej potężne drzewa. Gałęzie uginały się pod białym ciężarem. Nic dziwnego. Tu jeszcze trzymał większy mróz. Promieni Słońca dochodziło niewiele. Co jakiś czas słyszał odgłosy, osuwającego się śniegu. Lubił drażnić drzewa. Nie dawać im spokoju. Szarpać malutkie zlodowaciałe gałązki. Uważał, że to nic złego. Zwykła zabawa.     Złamał nieco grubszy konar. Miał z tym trudności. Był twardy jak kamień. Ale w końcu mu się udało. To tylko zwykła, nic nie czująca, cząstka lasu. Nie musiał się przejmować. Zabawa trwała nadal.       Właśnie schylił się po odłamaną gałązkę, by ją połamać bardziej, gdy usłyszał szelest. Nie zdążył uświadomić sobie, skąd dochodził. Z góry czy z tyłu. Poczuł niesamowity ból. Coś twardego i ostrego, utknęło w jego szyi. Głęboko i dokładnie. Ogarnęła go mroźna, wilgotna ciemność.     Po chwili, był zimnym trupem, leżącym na zimnej ziemi. Jasna twarz, widniała na biało – czerwonym tle. Zawsze czuł się patriotą.     *     Śnieg stopniał zupełnie. Tak jak ostatnie sople lodu. Nie pozostał najmniejszy ślad. Zgłoszono zaginięcie. Odnaleziono go po jakimś czasie. Miał dziurę w szyi. Śledztwo nic nie wykazało. Przede wszystkim, nigdy nie odnaleziono narzędzia zbrodni.  
    • @Deonix_ przyznam się bez bicia na dwa razy ale za to ze zrozumiem, już dawno nie czytałem baśni w których wszystko dobrze się kończy szkoda że ich tak mało powstaje. Z upodobaniem. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...