Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdzie mnie prowadzisz gwiazdo kolorowa
W obięcia morfeusza,wszak tuliłem go wczoraj
Pokazał mi swą kraine gdzie jego magia zaginiona
Słodko owocując przepowiada śniącym raj.

Gwiazdo Ukochana przebłysków mojej świadomości
Chce słuchać tylko Ciebie mój Kolorze Szczęścia
Kto by nie odał duszy dla twej prawdomówności
By trzymać Cie za ręke podczas twego zamężcia

Gwiazdo kolorowa Trudzie Anielski
Skieruj na mnie swe rajskie oczy
Na moje zwycięstwa, remisy i klęski
I niech słodkie niebo spojżeniem Cie zauroczy.

Opublikowano

W takim razie drogi Mithotynie wkaż jakie rymy nie są częstochowskimi, mi się coś kojarzy iż gdy rymują się odmienne części mowy, ale może jest iny sposób by rzucić czar rymami na czytelnika i tym przykuć jego uwagę na dłużej niż pięć sekund czytania.

Opublikowano

Milczenia zbliża się niechybny koniec
Zaginie ta kraina złotymi nićmi przeplatana
Zgłoski w słowa skreślone dostarczy milczący goniec
Kusząco wciągnie poetów do środka altana

Wyłonią się z ciemności postacie, twarze i marzenia.
Zasłuchanych księżyc swoim światłem z czułością przypruszy
Gdzieś tam w środku przewiną się obrazy które ktoś odmienia
Znów Poeta dyktował do serca więc mu pokazuje uszy.

Opublikowano

Rymy faktycznie są tzw częstochowskie czyli dokładne zbytnio. Oczy- zauroczy całe słowo się powtarza w następnym a np oczy- szarzy też rym jest i nie częstochowski. Pewien poeta fajnie wyjaśnia te rymy w necie, daje przykłady i ich zastosowanie. Warto przeczytać o tych rymach. Wszędzie ten tekst nazwą grafomaństwem nawet jakby treść boska była i nazwą te rymy częstochową. To na bank nie jest tekst wprawnego poety. Radzę poczytać teksty rymowane wtedy autor zobaczy różnicę, oczywiście znanych gości od rymów, bo podobnych grafomanów jest masa. Każdy jest grafomanem. W tym tekście tylko dwa rymy nie są częstochowskie kolorowa- zaginiona. Reszta jest jak to się fachowo nazywa dokładnymi.Poz.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc pięknie
    • białe chmury  rozkołysane w niedopowiedzeniach  letniej pieśni   drobniutkie  kropelki na twarzy wrastają w nas słodyczą   ciemnoczerwonym rumieńcem jabłoni spartan w gęstniejącej koperkowej mgle    uspokajasz  szeptem motyla szum wiatru   jesień  z zawiązanymi oczami wierszem   i w zmechaconym  metaforami    swetrze  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena Pięknie i wzruszająco.
    • Lato rozdarło się jak zardzewiała flaga. Nad morzem tańczyliśmy boso, piasek wbijał się w skórę jak tysiące igieł, czasem jak krwawiące ostrza. Twoje włosy były czarnym grzmotem wiatru, solą, co paliła w gardle jak rana. Kochałem cię jak pustynia ulewę, jak rekin krew, jak burza grzmot. Bez wahania. Bez litości. Do bólu. Aż woda stawała się winem, a słońce rozsadzało horyzont jak granat. Twoje ciało było oceanem, bez dna, bez brzegu, gdzie tonąłem i rodziłem się na nowo, w szepcie szaleństwa i przypływach ognia. Każdy dotyk jak rozcięcie, każdy pocałunek jak krzyk i krew w serce. A jednak pragnąłem więcej. Zawsze więcej. Bez końca więcej. Ale przyszła jesień – rdzawa, gnijąca, cicha jak dłoń trupa. Liście opadały jak spalone fotografie, a twoje oczy gasły, zamieniały się w popiół wspomnień. Został tylko szum fal, jak pusty śmiech Boga w pustej katedrze. Teraz siedzę sam, z piaskiem w oczach, z tęsknotą, co ma kształt noża wbitego po samą rękojeść. Palę wspomnienia jak suchą trawę, ale ogień nie grzeje, tylko dymi. A dym gryzie i dławi, jak imię, które wciąż słyszę w sobie - rozbitą butelkę na mieliźnie, z resztką soli na szkle, co pali jak dawna rana, echo, co nigdy nie wraca, lecz budzi widma wiatru, wycie psa przy torach, gdzie tory prowadzą w pustkę, morze, które zna i kocha tylko samotnych - a w ich sercach sieje burzę, co nigdy nie milknie.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - czysta prawda - ale czasem boli - dziękuje że byłaś -                                                                                                   Pzdr.niedzielnie.                                                                               @violetta - @huzarc - dzięki - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...