Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kiedy bujasz w obłokach

Grzegorz_Kochel
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Grzegorz_Kochel

Grzegorz_Kochel

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Czy za bramą tego świata zabronisz mi?
Czy za bramą wyobraźni nie pozwolisz mi,
bym pożądał twojego ciała,
by móc je pożerać,
kaleczyć,
pieścić,
fantazyjnie się z nim przekomarzać?

Nie oczekujesz miłości, a ciepła.
Nie oczekujesz litości, a zrozumienia.

A żądza, żądza sprawia, że spalasz się
niczym feniks, kiedy tylko mała iskierka,
zarodek myśli, myśl … Dobra.

Pójdę i zaparzę tą kawę.

Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Grzegorz, tym bujaniom potrzebne są radykalne cięcia, może.. zostałaby miniatura.
Za dużo chciałeś włożyć w wersy i wyszły takie trochę patetyczne.
Zakończenie z parzeniem kawy, jakby z innej bajki.
Ja, czasami bujam w obłokach.. :)
Serdecznie pozdrawiam.
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tytuł adekwatny do treści. Czyli najlepsza będzie herbata :)
Grzegorz_Kochel

Grzegorz_Kochel

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Grzegorz, tym bujaniom potrzebne są radykalne cięcia, może.. zostałaby miniatura.
Za dużo chciałeś włożyć w wersy i wyszły takie trochę patetyczne.
Zakończenie z parzeniem kawy, jakby z innej bajki.
Ja, czasami bujam w obłokach.. :)
Serdecznie pozdrawiam.


Wiersz pisany dawno temu i wrzucony na warsztaty by przyjąć krytykę. Umyślnie. Potrzebowałem świeżego oka i surowej oceny, stąd ukłony dla Ciebie (że też udało Ci się przez to moje pisanie przebrnąć, ha!)
Pozdrawiam cieplutko
Grześ

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Brama ósmej nocy miesiąca Dass

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Simon Tracy To fascynujący i mroczny wiersz. Twoje wizje oniryczne mają niezwykłą plastyczność. "Kruki nocy", "żar pustyni Dayna", lawa płynąca ze wzgórz – to obrazy, które budują świetną atmosferę. Czuć w tym wpływ fantasy i mitologii. Najbardziej poruszające jest to wyznanie w środku – "Moje sny rzadko trafiają ze mną , do niebiańskich plaż". Twoja podświadomość ciągnie Cię ku mrokom niż światłu.
    • Berenika97
      List z Syo

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Simon Tracy To interesujące porównanie z Lovecraftem - rozumiem, że twoja samotność jest inna, bardziej... absolutna. Zastanawia mnie jedno - piszesz, że świat zapomniał o tobie, a ty o świecie, ale jednocześnie dzielisz się tym na portalu. Może ta korespondencja, nawet internetowa, jednak coś znaczy? Lovecraft też przecież budował swój świat przez listy. "'Samotnik z Lublina" - brzmi jak tytuł, który Lovecraft mógłby docenić. Trochę poczytałam o nim. Każdy ma prawo do swojej formy istnienia. Ale skoro już rozmawiamy o Lovecrafcie i jego światach, może warto czasem sprawdzić, czy Twoje Celephais jest wyborem, czy koniecznością?
    • Berenika97
      Twoje piękno

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Radosław Chyba narozrabiałam! :)) Zgadzam się z Tobą całkowicie - kobieta może być subtelna i piękna zarówno w szminki, jak i w denimie. To nie strój definiuje kobiecość, ale sposób bycia. Twoja propozycja ze szminką i "surowymi spodniami" odłożonymi na półkę jest intrygująca – tworzy obraz świadomego wyboru, momentu przejścia między różnymi wersjami siebie. Zastanawiałam się tylko, czy zamiast konkretnego "spodnie" nie użyć czegoś bardziej metaforycznego? Może "denim" właśnie? Ale każdy z nas ma swoją wrażliwość na słowa i obrazy.   Nie czuję się kompetentna, by proponować Ci konkretne poprawki – to Twój wiersz, Twoja wrażliwość poetycka i Twój głos. Ja mogę tylko podzielić się tym, jak ja odbieram tekst. A ten tekst jest piękny. Ty najlepiej wiesz, co chciałeś przekazać i jakie słowa najlepiej służą Twojej wizji.   Ale już skoro zadałeś konkretne pytanie, to mój trop został przy sukience :) Sukienki są piękne, często zwiewne, lekkie, barwne, zmysłowe - takie właśnie kobiece.  "Twoje piękno, nie krzyczy, lecz gra subtelną melodię; kiedy zbliżasz do ust filiżankę z herbatą, kiedy zakładasz sukienkę - tak swobodnie"    (lub zdejmujesz)    Pozdrawiam.         
    • Berenika97
      Proktolog

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Migrena Rozbawiłeś mnie polipem z roszczeniami artystycznymi – widzę go już, jak negocjuje warunki wystawy - "bez brutalnego halogenowego światła i proszę o katalog w twardej oprawie". Twoje "horrorowe rozbawienie" to stan, który sama znam – ta groteska i absurd jest  terapeutyczny. Co do pytania "komu przeczytam" – osobie, która przeszła to badanie. :))) Pozdrawiam.   
    • markchagall
      Zużycie

      Przez markchagall · Opublikowano

      Składam się na pół Na ćwierć Na kwadrat, rozkładam się równo jak mapa, ale starannie, symetrycznie wygnieciona. Otwieram się Czytany wielokrotnie Strona po stronie, rozdział po rozdziale I potem od końca do środka, od początku do końca -wymęczony lekturą Jak zużyta książka Mam poniszczoną oprawę i luźne strony. Odbijam świat Jak lustro potłuczone -starannie oddając kształt i kolor rzeczy, ale w rozproszonych luźno kawałkach. Byłem jak rozłożona mapa, zadbana książka i czyste lustro Ale Papier nie wytrzymał nacisku rąk Tafla popękała odbijając cudzy świat. Jestem Materią wymagająca konserwacji Zużytą tkanką wymagającą starannej rekonstrukcji Wyglądem nowym Przekrywającą stare zniszczenia.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...