Nad ptaki po uwolnienie

[M_Patriota]

Kiedy wzrok unoszę wyżej od ptaków,
Nie czuje się ptakiem, lecz aniołem.
Wtem z obłokami rozmawiam, będąc nad sokołem,
Nie mając w sobie żadnych wad, ani znaków,

Że jest mi w życiu ułomnie
I ciężar gdzieś się przemieszczać.
W tej chwili bez sensu się streszczać,
Gdy będąc nad ptakami, mam sensownie.

Unosząc się nie intelektem, a w o l n o ś c i ą,
Nie napotykając na drodze żadnych przeszkód.
Także nie wyczyniając żadnych szkód,
Będąc z obłokami i z niebem jednością.

Na duszy mając lekkość, ale nie pustkę,
Nigdzie się nie śpiesząc i nie dążąc
Donikąd, co by na ziemi krążąc,
Miałoby się ogrom ciężaru, udręk jak
nie do zgryzienia orzech to nie pestkę.

Co było przed uniesieniem nad ptaki.

Pisałem w 2010 roku.

http://www.youtube.com/watch?v=R36CixkIaIc