Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

egzystencjalny


Rekomendowane odpowiedzi

Rozważam w sobie trwożliwie
i radość moja kruchością obrasta
nieistniejącą wiecznością chwili najkrótszej
o ile mnie to przyszywa niebu z dłoni
bezbłędnie zanurzony w krzyku
tajemniczo i obcesowo predestynowany
to co w nim nagie życie
z każdym wyjściem i przyjściem
z całą rozciągłością fal powiek
bezbrzeżnym pytaniem
najobłędniej w sercu duszy
jestem

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...