Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Siostro w Chrystusie Helenko miła
za pośrednictwem Boga przybyłaś
Jak Biały gołąb do mego serca
aby mnie w mojej wierze utwierdzać

Dziś zrozumiałam też że czasami
jedna drugiej braki uzupełniamy
z tego powodu dziekuję Bogu
za prawdy zawarte w Dekalogu

Ktore naprawde warto szanować
zapisać w duszy i pielegnować
to one właśnie ludzi zbliżają
i drogi nasze nam oświecają

Poprzez wnikliwą obserwacje życia
dokonać możemy wielkiego odkrycia
nie ma przypadków ten świat stworzony
w symbiozie zdarzeń wspólnie połączony

Cząstki i całości do siebie pasują
Dzieła Opatrzności niszczą lub budują
a w odwiecznej walce Dobra ze złem
zwycieży Światło przyjdzie taki dzień

Opublikowano

Witaj Halciu!

Czy byłaś tutaj?



ŚWIĘTA WODA


Jest takie miejsce na Podlasiu,
Gdzie na wzgórzu stoi las krzyży.
Tutaj nawet na grzbiecie, Tobie Stasiu*
Nieść krzyż, Boga przybliży.


Tutaj na wzgórzu Świętej Wody,
Gdzie uzdrowicielski strumyk wytryska.
Jadą tutaj zewsząd niejedne Grody,
Do tego Bożego uzdrowiska.


Jest tutaj siła nie prze mogąca,
Jest tutaj Wiara niezłomna.
Są tutaj Ludzi serca gorące
I potęga Ducha przytomna.


Ludzie stawiają krzyże na wzgórzu
W poświęceniu za dary Boże!
Dzwony biją ku Niebu podnóża
W podziękowaniu, że Bóg wszystko może.

* Tobie Stasiu - znana osoba autorowi wiersza.

Wiersz pisałem w 2009 roku. Podlasie

Foto:
https://picasaweb.google.com/103276734392610294633/DropBox?authkey=Gv1sRgCP_OxOzYhvL2mQE#5776547027914018418

https://picasaweb.google.com/103276734392610294633/DropBox?authkey=Gv1sRgCP_OxOzYhvL2mQE#5776547895500063122

https://picasaweb.google.com/103276734392610294633/101MSDCF05?authkey=Gv1sRgCLHQ8s6n9N_YMw#5488496392880234882

https://picasaweb.google.com/103276734392610294633/DropBox?authkey=Gv1sRgCP_OxOzYhvL2mQE#5776475019683144818

https://picasaweb.google.com/103276734392610294633/DropBox?authkey=Gv1sRgCP_OxOzYhvL2mQE#5776547449380258338

https://picasaweb.google.com/103276734392610294633/DropBox?authkey=Gv1sRgCP_OxOzYhvL2mQE#5776546241651711538

Jeśli byłaś, to napisz wiersz.

Serdecznie pozdrawiam z Podlasia. Mietko


Opublikowano

Drogi Mietko bardzo mi sie podoba ze jestes Mietko i to na dodatek z moich stron masz trzy caluski a dlaczego trzy , bo sa trzy siostry WIARA NADZIEJA I MILOSC.Pozdrawiam.

Opublikowano

halciu -pięknie, ja bez wiary to jak drzewo , bez korzeni!
Odnośnie wiersza pisany sercem ,treść ,forma ,tytuł i puenta świetna!
I choć rymy -częstochowskie , w tym przekazie mnie nie rażą - to moje subiektywne , ale mam do niego prawo!
Zabieram !
Serdeczności!
Hania

P.S.
Szanuję ludzi o innych wyznaniach , poglądach (przecież są wartościowi , szlachetni, życzliwi etc...). Bóg dał nam wolną wolę...!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



W pogrubionych słowach zdaje się powinno występować "ę". W wierszu kuleje rytm. Zaczyna się psuć od średniówki a potem już przechodzi w dowolność. Rymy też nie za dobre - najlepiej rymować różne części mowy.
Ogólnie:
"Odnośnie wiersza pisany sercem ,treść ,forma ,tytuł i puenta świetna!"
Ten komentarz jest mocno przesadzony.
Opublikowano

wypowiem się tylko na temat techniki.
w pierwszej masz dobre rymy i równy rytm, to plus. dalej, niestety poszłaś na łatwiznę, rymy są proste, gramatyczne, a rytm skacze sobie jak piany zając po grządkach sałaty, to, niestety, minus. gdyby udało Ci się utrzymać chociaż równy rytm, tak ja w pierwszej, to może mógłby to być fajny wiersz.
wybacz, że tak szorstko, ale naprawdę piszę to ze szczerej życzliwości.
pozdrawiam serdecznie i do poczytania :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W sumie tak. Z reguły nie lubię pisać "co autor chciał powiedzieć" odnośnie własnych tekstów, ponieważ każda interpretacja jest cenna i bardzo często, nawet jeśli sprzeczna z zamierzeniami, wnosi jakiś świeży, czasami zaskakujący, punkt widzenia. W powyższej interpretacji takiej sprzeczności nie ma, ponieważ jednak pokrywa się ona z tym jak odebrali wiersz poprzedni czytelnicy, którzy pozostawili tutaj komentarze, pozwolę sobie zapytać: Czy wiersz można odebrać jako opis osobowości, która przechodzi ze stanów depresyjnych do euforii, by za chwilę znów popaść w depresję? To też może być prawdziwe niebo i piekło. W takim przypadku przydałoby się pewne wyrównanie tej huśtawki, o czym nie ma w wierszu. Jest jedynie zamknięcie tych skrajności w jednym podmiocie i, może niesłuszne, spostrzeżenie, że bez nich, chociaż stanowią pewne zagrożenie, ten podmiot przestałby istnieć, nie byłby sobą. Pozostałe interpretacje są oczywiście jak najbardziej prawidłowe i zgodne z przewidywanym odbiorem, ale tak naprawdę, to co tutaj napisałem, było prawdziwym impulsem do powstania tego tekstu. Już po jego napisaniu nasunęła mi się jeszcze jedna możliwa jego interpretacja, na którą do tej pory nikt nie wpadł, ale pozwolę sobie już jej tutaj nie rozwijać.
    • @Robert Witold GorzkowskiTeraz rozumiem dlaczego takich chwil się nie zapomina, ważne są piękne krajobrazy, ale przede wszystkim piękni ludzie. Pozdrawiam:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Z pewnego punktu widzenia to jest to samo. Chirurg używa lancetu, poeta słów. I jeden,i drugi, może wykonać precyzyjną robotę, albo nieumiejętnie pochlastać na oślep.
    • @Naram-sin I właśnie w tym się różnimy: dla Ciebie poezja to narzędzie, dla mnie -- żywy byt. Ty szukasz „skuteczności” i „logiki operacyjnej” -- ja szukam uderzenia w trzewia. Jeśli treść i emocje są dla Ciebie „drugorzędne”, to analizujesz ciało bez pulsu. Możesz rozebrać każdy wers na części pierwsze, ale jeśli nie słyszysz jego krzyku albo drżenia -- to znaczy, że rozbierasz trupa. Sztuka to nie tylko to, jak coś jest powiedziane. To przede wszystkim dlaczego. A jeśli „po co o tym pisać?”, to naprawdę – nie wiem, czy rozmawiamy o poezji, czy o procedurze chirurgicznej.   Jesteś pewno emerytowanym nauczycielem polskiego z gimnazium. Ale tutaj jest życie. Tętniące emocjami. Nie jarzysz, prawda ?  
    • Wiersz nijaki, schematyczny, będący przeglądem stereotypów, a nie opowieścią o prawdziwym uczuciu.   Ale znalazłem linijkę,

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      która jest warta wiersza. Osobnego, nowego wiersza, który rozwinie tę myśl, tylko nie w rytmie miłości i naszego istnienia, nie przez pryzmat emocji, ale wyobraźni.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...