Mamo już czas

[Monika Czajkowska]

Każdy kolejny dzień
jest jak studnia,
do której wchodzę powoli
i z karzdym krokiem boję się coraz bardziej
bo nie wiadomo co na mnie czeka na dnie...

Nie wierzę w Boga,
tak to prawda mamo.
Może dlatego szybciej umieram.?
Może dlatego się tak potwornie boję.?
Tego nie wiem...

Lecz wiem że już
nie wołam o pomoc.
Nie mogę.
Muszę iść sama do końca
aż pochłonie mnie całkowity mrok.
Wtedy puszczę barierkę i spadnę
Do niką...

[Nadya Łaniewska]

"Rz" w słowie "każdym", "do niką" oraz kropki przed pytajnikami z pewnością nie służą dobremu odbiorowi tego wiersza. Chyba że to taki "nowatorski, artystyczny zabieg", wtedy odszczekam wszystko. Spod stołu.