Wiersz

[Bronisław Jaśmin]

bierzcie i dzielcie powietrze
pomiędzy wichrami
chwiejna fraza
przechodzi w stygmat
w Times New Roman
choć papier nie jest mistykiem
i nie kontempluje

myślałem że wiersz musi
pracować na polu
skrojonym na prostokąt
i kopać po kropce

myliłem się
a słowo jest tylko bezdomnym
chociaż tyle pomieszczeń
o wymyślnych kształtach
na przykład ten ogonek
to komin bez dymu

niczym na śnieżnej pustyni
dla niejednego wędrowcy
staje się fatamorganą
i złudzeniem optycznym

horyzont pada jak zdanie
w nieznanym języku
na porozrzucane po kątach
dni
kartki w szufladach
na zwarte w szyk przestawny
zapiski przed bitwą