il faut mourir en brave

[Anna_M.]

Więc jednak sama
Z tą samą pieśnią
O pustych ścieżkach
I mokrych trawach

Wróciłam po zapach lasu
Napominający

Nie łudź się
Nie licz na człowieka

Czego potrzebujesz

Płynie tajemnicą rosy
Po nocnych trawach
U moich stóp

Idziemy aniu
Dalej przed siebie
Miłości zostawiamy
Jak wszystkie inne
Połamane słowa

Klękam znów pod świerkiem
Ja jestem jego a on jest mój

Mówię wiem
I pamiętam wszystko
Wróciłam
Będę spać pod tobą



*il faut mourir eb brave - fr.-trzeba umrzeć odważnie

[Agnes]

hmm...nad wyraz mnie wciągnał ten wiersz....

wyrzcilabym jedynie : 'Tylko słowa' z 6 strofy

reszta mniam mniam

pozdrawiam

Agnes

[Michał_Zawadowski]

pierwsze 6 części po prostu wspaniałe, jak dla mnie. a później równie dobrze.
bardzo mi się podobało.

[Piotr Sanocki]

Końcówka bardzo dobra.
Początek całkiem niezły, ale rozwinięcie do poprawy - na zbyt słabym fundamencie uczuć chcesz pałac budować :) Traci na tym klimat.
Jeszcze jedno taka pauza - wtrącenie:
"Czego potrzebujesz" - niepotrzebnie zwalnia tempo. Ja bym proponował nie zwalniać, niech nurt będzie nurtem, a rytm niech nie zastyga... ;)

Pozdrawiam serdecznie

[Red Rose]

Bardzo mi się podoba! Mądre, dojrzałe i zgrabnie ujęte w słowa. Zdecydowanie pasuje mi ten klimat! Pozdrawiam
Red Rose

[Anna_M.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Faktycznie trzeba usunąć "tylko słowa", dziękuję i pozdrawiam.