Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nadzieja

Kraft_
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Kraft_

Kraft_

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

w moim szkicowniku tam gdzie rosną dzikie róże
na zielono wytwarzałem światy w wersjach roboczych
dla ciebie rysując klucze na zakręcie
zmagałem się z zamkiem pachnących listów
by otworzyć powoli drzwi i wpuścić jej blask do środka

rozkwitła dostojnie ptakami wśród drzew
obierając sobie za cel inny punkt postrzegania
sięgnęła poza horyzont nienazwane nazywając drogą

obiecała już nigdy nie mówić do widzenia
wzniecając lato na pograniczu uniesień
nie wciskała tandety wszystkimi zmysłami
promując kwiaty dla wrażliwych
mówiła że niebo jest niebem nawet jeśli wojna
a niepewność podpisała imieniem naszych dzieci

nie pozwól jej zwiędnąć

Anna_Para

Anna_Para

Opublikowano
Opublikowano

Czytam poprawiony - jest lepiej.

Nadzieję - zawsze wdzięczny temat, ładnie poddałeś personifikacji.

Ta strofa podoba mi się najbardziej:


rozkwitła dostojnie ptakami wśród drzew
obierając sobie za cel inny punkt postrzegania
sięgnęła poza horyzont nienazwane nazywając drogą

ale całość biorę sobie mocno pod rozwagę. Pozdrawiam,

Para:)

Kaliope_X.

Kaliope_X.

Opublikowano
Opublikowano

już w pierwszym wersie odnajduję dwa swoje wiersze, dlatego czuję się tutaj jak "u siebie".
klimat utworu sprzyja refleksyjnemu prowadzeniu myśli, rozkwita z nią w kolejnych obrazach, zatrzymuje, by się zapatrzeć i płynie dalej, pociągając za sobą.
w żadnym miejscu papier szkicownika nie jest wytarty.
nadzieja, tak wrysowana wtapia się w tło każdego "stającego się" nieba. nie "wzruszy" jej pogoda pachnących listów.
nie zwiędnie kwiatami dla wrażliwych. zachowa czerwień dzikich róż, bez do widzenia...

zabieram go sobie, bez pytania :)

pozdrawiam,
in-h.

Roklin

Roklin

Opublikowano
Opublikowano

Od razu skojarzyło mi się z wierszami Kaliope :) Ładny, refleksyjny obrazek, pełen zadumy nad światem z przemykającym pomiędzy kolejnymi myślami motywem przewodnim.

Cóż, stracić nadzieję... to stracić wszystko...

Bliski, budujący wiersz, ujął i wzniósł :)

Ciepło pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      Dbajmy o umarłych

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Umarli za życia. Wiele rodzajów symbolicznej śmierci można pod to podciągnąć. Zapomnienie przez bliskich, przyjaciół, ewoluujące w samotność i w  świadomość tego, że nie jest się już nikomu potrzebnym. Ale też np, traumy życiowe, depresję, poczucie bezradności i braku sprawczości. Albo jeszcze inaczej - zobojętnienie, znieczulicę. Lub - coraz powszechniejszą - alienację społeczną (przez innych, ale przez siebie samych także, i to nie tylko w mechanizmie obronnym, ale też dla pozostawania w strefie komfortu). Dużo by pisać. Gram współczucia - czy to coś zmieni, czy to coś pomoże? Jako ludzkość, stajemy się coraz bardziej martwi społecznie.
    • Robert Witold Gorzkowski
      Prawdziwe światło nigdy nie kłamie!

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      Jest moc!!!
    • Naram-sin
      Żaden Bóg temu nie zaradzi

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Litościwie powiedziane.   Wydaje mi się, że większość czytelników dokonała tych wszystkich opisanych w wierszu odkryć mniej więcej w wieku 15 lat, a nawet wcześniej. Co im więc ten utwór mógłby zaoferować?
    • Naram-sin
      Ekologia to nie żart

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Naprawdę zastanów się, co piszesz.   Obaliliśmy poprzedni reżim po to, aby dobrowolnie wkopać się w nowy?   Dlaczego my mamy ponosić koszty społeczne, podczas gdy USA, Chiny, Indie, Rosja trują na potęgę? A będzie jeszcze gorzej.   Zamiast zniewalać ludzi, mówić im, co mają jeść, ile ubrań rocznie kupować i czym mogą poruszać się po mieście, niech unijne urzędasy zajmą się np. problemem trwałości produktów. Nie od dziś wiadomo, że obecnie długość 'życia' przeciętnego sprzętu AGD obliczona jest mniej więcej na okres ważności gwarancji - urządzenia wyprodukowane są tak, żeby popsuły się krótko po jego upływie, to jest pewnie po ok 2-3 latach. Dodatkowo kreuje się popyt na coraz to nowocześniejsze  produkty nafaszerowane bajerami, które zarazem są wysoce awaryjne i nikt tego nie naprawia, ze względu na koszty, a do tego pewnie też na brak wystarczających umiejętności, bo tu nie wystarczy śrubokręt i odrobina smykałki. Dawne lodówki, pralki, magnetowidy, odkurzacze pozostawały sprawne nawet przez 20 lat i więcej, i zawsze znalazł się jakiś szwagier złota rączka, który umiał to zreperować. Ile by można zrobić dla naszej planety, gdybyśmy nie zawalali jej tonami zużytej elektroniki, urządzeń gospodarstwa domowego (których produkcja wymaga na pewno nakładów energetycznych i nie wierzę, że recycling załatwia sprawę, bo gdyby tak było, nie wzrastał by boom na metale ziem rzadkich, który świadczy o tym, że branża nie jest samowystarczalna, bazując jedynie na utylizacji odpadów).
    • Naram-sin
      Spotkania

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Teraz trzeba z tym uważać. Spontaniczne przytulenie kogoś może skończyć się nawet procesem. Ale za to niektórzy zakładają działalność zarobkową, gdzie za przytulanie inkasują niezłą kapuchę, i bynajmniej nie mam na myśli sex workerów. Sami odarliśmy się z ludzkich odruchów przez jakąś kretyńską poprawność polityczną, tylko po to, aby teraz musieć za te odruchy płacić.  Ot, paradoks czasów.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...