Kasztany

[Bronisław Jaśmin]

Mapa Pogody u Iwaszkiewicza jest czystą kartką papieru
pozbawioną strof niżu i wyżu i sztormu bez jakiegokolwiek znaku pogody.
Nie ma co liczyć na aurę - nie wypełni kartki, po tamtej stronie będzie wielką
nieobecną. Chociaż prawdopodobnie poeta tasuje tam chmury.

Nieostrożnie podrażniając powietrze, trzymam siebie za brzytwę
i nie wiele brakuje, by zrobić w nim rankę: oto wiatry wyruszą w pochodzie -
- wariaci lub duchy, grając w kości i domy splatając z gałęzi.
Sen może okazać się mapą niczego innego jak jawy.

Na słońcu jest najwięcej kolorów, a wody są pierwotnymi mapami.
Czas nadszedł. Poślij drogę. Niech znajdzie stąd wyjście. Dziś trzeba
przyszłość puszczać jak łódki z papieru, gdy tylko miejskie kanalizacje
prowadzą przyjaznym wiatrem.

Pogoda - mam te słowo na czubku języka, a ślina wzbiera jak powódź
albo kwaśny deszcz. Z kasztanów jeszcze zdarza wytwarzać się klej,
lub dni, które nie wrócą, chociaż mógłbyś zwerbować sny i armię ludzików.
Przez biblioteki i zbiory rozwianych rękopisów przechodzi front atmosferyczny
i tylko są sprawą czasu książki skłębiające się w chmury.

[sho]

az dziwne, że nikt nie komentuje
bardzo dobry

pozdrawiam

[Sylwester_Lasota]

pewnie dlatego, że forma zapodania nieco odpycha. po prostu takie długie wersy trudno się czyta. jednak zmęczyłem i chociaż mnie nie powalił na kolana, chyba najbardziej z powodu wzmiankowanej trudności czytania, to jednak przychylam sie do zdania, że nie jest zły :)
pozdrawiam i do poczytania :)