DZIURAWI

[Ewa_Krzywka]

pod rękę wzięłam szczęście
zostawione przypadkiem
takie w dziurawych butach

kolorowa koszula
polny bukiet z fantazją
na rondzie kapelusza

zagrał świat tak wspaniale
tańczyliśmy na kładce
zakręceni i bosi

połączeni pierścieniem
wysadzanym gwiazdami
póki śmierć nas nie skosi

z przytupem polotu
zaszalały lata
haustem wypijane

wspaniałe chwile wzlotów
w zachłyśnięciu sobą
póki będą nam dane

kiedy to się zakończy
coś wrota zamknie z trzaskiem

to pójdziemy po tęczy
w złotych wiankach ze szczęścia
nie rozstając się z blaskiem








Copyright by Ewa Krzywka
2012

[Rihtik Stempelek]

Ewo..

..jak dla mnie fantasmagoria tak liryczna, że aż mnie zakręciła na tej kładce.. :) póki groźba kośby polotu nie podcięła..

Tak dziurawi bywamy, przez.. No tak, każdego dziurawi co innego :)

Tęcza.. Obietnica z nią związana tchnie nadzieją, że.. będzie jak oświadczył Ten u którego kłamstwo jest niemożliwe. Wybacz mi moje reminiscencje pod twoim lirycznie oddziałującym utworem.. Gratuluję tego :)

[Ewa_Krzywka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki ;)