Ty śpisz...

[Kaliope_X.]

a ja się budzę, sen odmyka
płatki z kryształu. kryształ we mnie
skrzy się, z drobinek w myśl przenika.

na kanwie życia barwna burza,
z listków strumieniem płynie ze mnie,
topi w czerwieni imię róży.

z ciszy dnia sączy się w muzykę
cierń topi w echo, z nim powtarza:
nie zranię, czas mnie nie dotyka.

kiedy się budzę, sen odmykam,
w źrenicach cały wszechświat zdarzeń.
tylko mi w śpiewie traw nie znikaj

w płatki z kryształu... i w kryształ marzeń.

(14.05.2012)

[Rihtik Stempelek]

Oczarowałaś pierwszym czytaniem
W tym stanie daję wyraz zatem
jako się czuję gdym wejrzał
w rąbek duszy.. co niczym kryształ
skrzy się słowem.. lirycznie
czysto szczerze ślicznie
:)

[Kaliope_X.]

dziękuję Rihtiku, za Twoje oczarowanie i słowa. bardzo miłe :)


z uśmiechem, jak zawsze,
in-h :)

[Rihtik Stempelek]

...widzę, żeś niczym geoda ametystowa...
Lśnisz lirycznie tak ślicznie oczarowujesz blaskiem słów..
Znów.
:)

[Kaliope_X.]

to oczywiście spora przesada, Rihtiku, nie zasługuję na takie porównania!! ale proszę, nie polemizujmy z moim zakłopotaniem :)

wdzięczna,
in-h.

[Rihtik Stempelek]

[center]czarodziejka

przesadza i zasadza
metafory kwieciste
parabolą zawadza
pojęcia wyraziste
liryka ta niesforna
co obłokami miota
niczym wino wyborna
lub podobna do trzpiota
ona to uczyniła
że przesadziłem nieco
od ciebie się uczyła
wnet tworzyć skry co lecą[/center]
:)

[Kaliope_X.]

... i uśmiechnąłeś mnie od rana tak czarodziejsko ;) dziękuję!

in-h.