Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No wiesz, mafia, tym bardziej na trzeźwo, ma taki wydźwięk jaki ma. I wolałbym już się nad tym nie rozwodzić. W końcu najbardziej/najwyraźniej każdy widzi to, co widzi, czyli to co chce widzieć (bo też co innego /inna rzecz/ każdemu oczy przysłania) . Pozdrawiam.

mafia(?) to mafia - nie manifa
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




heh, a powiem Ci Jacku, tak szczerze, ze tekst równie dobrze mógłby pasować do wielu Twoich słów :p z wierszy i komentarzy, bo dość często rozbijaly się o majtki i picie

dla mnie ten wiersz nie jest parodią, czytam w nim raczej specyficzne dla Ciebie "belferstwo", takie pokazywanie palcem że to czy tamto jest be jak np tu:
"z głębokości swego ego ignoruję
konwenanse"
"z głębokości swej butelki czniam was
nieortograficznie"
i ten wstęp "czytaj ze wspóczuciem" oraz użycie samego "henia"

no, ale fakt, Twoje poczucie humoru jest mi bardzo dalekie, więc ten wiersz działa w mojej głowie tylko jako frustratynka


a tak Psowo
ja na ten przykład lubię pisanie Hęryka, ponieważ mimo mniejszej lub większej poradności technicznej ma w sobie życie, pomysł żwawy, jakąś fajną niewymuszoną, nieprzeintelekutualizowaną świeżość i nie sili się na nic, nie wmawia jakie jest wielkie i wpaniałe uzywając wrażenia erudycji. te wiersz nie łapie tej Hęrykowej energii, dlatego dla mnie takie tam beleco wyszlo.

pzdr

Twoja tolerancja zrozumiała byłaby w szkole lub w gabinetach psychoanalizy - ale tu - na orgu, oczekujemy sztuki poetyckiej, a nie tylko spontanu;
ale jak się wyznaje zasadę że wszystko jest poezją - Muzy milczą, ale krytycy robią swoje właśnie w imię sztuki a nie sympatii dla tego czy innego autora;
przy czym zaznaczasz nieporadność i wartościujesz wkład rozumu - refleksji jakby można było cokolwiek porównywać...a i świeżość na którą się powołujesz jest dla mnie co najmniej drugą świeżością, aby odwołać się do historii pojęć -
tośmy sobie dzie-wuszko zaserwowali monologii dowodzące, że istnieją światy równoległe i że pewne linie proste nie mają szans na spotkanie;
i niech tak właśnie pozostanie - optuj za "świeżością", ja poszukam poezji;

pozdrawiam spontanicznie!
J.S

ps.;
zastanawia mnie to wstępne zastrzeżenie o szczerości - nigdy nie kwestionowałem Twojej bo wydaje mi się to czymś oczywistym i naturalnym, iż skoro zabiera się głos angażując się w jakiś temat, to nie ma w tym żadnego udawania, żadnej gry - szczerość przyjmuję za warunek sine gua non za podstawę wszelkiej dyskusji - chyba - że swoje stanowisko prezentujemy w formie wiersza, a wówczas owszem, możemy pozwolić sobie na całościową lub częściową kreację w zależności od zakładanego celu -
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A pod tym to i się podpiszę.

między widzeniem a tym co chce się widzieć jest logiczna przepaść bo to nie jest to samo - gdyż jedno wyklucza drugie;
poeta może pisać tak jak chce widzieć rzecz - krytyk nie ma wyjścia, musi obiektywnie zobaczyć rzecz taką, jaka Jest a nie jaką się być wydaje;
aby tak się stało, wszelkie sympatie i antypatie personalne muszą pozostać poza badanym materiałem;
a ja tu widzę powszechne upupianie się w imię pieszczonych uprzedzeń -
wstyd!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

można uprawiać poezję intelektualną, można emocjonalną - tyle, że współczesny czytelnik oczekuje, iż same wrażenia zmysłowe i uczucia zostaną poddane jakiejś autoanalizie w formie na tyle atrakcyjnej, że komunikat literacki można będzie uznać za sztukę poetycką czyli wiersz;
wystarczy odrobinę oczytania, aby rozpoznać beznadziejność przekazu i znikomość wkładu intelektualnego w daną pracę; tak samo łatwo rozpoznać polot przekazu i inwencję twórczą - zasada by pisać byle co i byle jak jest zaprzeczeniem istoty sztuki;

czy to jest jakieś "belferstwo"?
- raczej zdrowy rozsądek i pewna norma uczciwości zarówno wobec tego, co już się wie jak i wobec samego utworu, który został nam do czytania zapodany;
żadne w sumie tajemnice;

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Panie Jacku, czy Pan nie zauważa, że tutejszy "współczesny czytelnik" jest jaki jest. Najczęściej jest to autor tekstu wyżej lub niżej czytanego. I najczęściej oczekuje tzw. "pluskam" ;)
A ja bym wolał, żeby było też "minuskam", jak dawniej, dodać do tego likwidację nazwy tego działu. Ale Administracja nieugięta - udaje że nie słyszy, przepraszam - nie czyta. Zresztą, co tam ja, marny Kręty.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No wiesz, mafia, tym bardziej na trzeźwo, ma taki wydźwięk jaki ma. I wolałbym już się nad tym nie rozwodzić. W końcu najbardziej/najwyraźniej każdy widzi to, co widzi, czyli to co chce widzieć (bo też co innego /inna rzecz/ każdemu oczy przysłania) . Pozdrawiam.

mafia(?) to mafia - nie manifa

A to w takim razie bardzo przepraszam. Widocznie jestem (przyznaję się bez bicia) przewrażliwiony i tylko dla mnie znaczenie tych słów jest takie samo i jednoznaczne. Chociaż pomału, to nawet dochodzę do wniosku że manifa przekracza znaczenie mafii, manifestacji, jak i mani. Ale tak czy inaczej, chyba nie tylko ja nie pochwalam przysłaniania (przesłaniania), ukrywania, upiększania, jakby nie było, podstawowego znaczenia słów. I co z tego (co ja i ktoś może sobie uważać), kiedy widocznie w poezji, a przynajmniej w satyrze słowo może więcej znieść i znaczyć. Pewnie więc na tym polega sztuka. Pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

wiersz nie łapie tej Hęrykowej energii, dlatego dla mnie takie tam beleco wyszlo.

pzdr
--------------------------------------------------------------------------------
Dnia: 2012-05-06 15:31:38 napisał(a): dzie wuszka


rozpoznaję "energię" która zabiera, zawłaszcza i niszczy i energię która daje, buduje, wspiera - warto zastanowić się poważnie również i nad tym...

J.S

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

naprawdę śmieszny pomysł na wiersz i można się przy nim dorobić niejednej naprawdę szczerej łzy współczucia tudzież wielu łez śmiechu; najważniejszym, kulminacyjnym momentem wiersza znamionującym geniuszyzm autora jest wstęp tudzież wprowadzenie do rzeczywiście wybornie subtelnej próby pamfletu w klasycznie poinaczonym ujęciu - rewelacja! kapitalny sztych parodii wokół podmiotu zaciera się dalej idąc i śmielej rozpierając czytelnika w nieboGłos /u/śmiechem
;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pisząc taki paszkwil trzeba posłużyć się finezją i artyzmem. Tutaj widzimy zlepek słów mający jeden cel kopnąć komuś w zamian. Autor bardzo nieudolnie chciał naśladować styl lecz w tej grze zagrał na rozstrojonym instrumencie i to bardzoooo kiepsko. To dzieł ośmiesza nie bohatera tego tekstu lecz autora, który owo coś stworzył. Panie JS toż to kpiny i pan sam je wypisuje. Zastanów się pan. Po imieniu nie nazwę kogo pan z siebie zrobił wpisując to coś niech pan się sam domyśli. Po poecie pańskiego formatu takie coś wstydź się pan!!!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




to, że sobie kpię to całkiem słuszna uwaga;
natomiast co do opinii stylu tego kpiarstwa - to wolałbym zobaczyć pióro, które "pokaże jak z finezją i artyzmem" się pokpiwa; i to będzie dopiero argument -
póki co - czczość wywodu nie robi na mnie wrażenia;
tu "dzieło" jest punktem wyjścia, bo to portal literacki;

J.S
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...