****

[Gronostaj Cheevy]

L'esprit de l'Escalier


Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie
wieczne obrazy przeszłych i przyszłych dni
Twoją twarz, dla mnie uśmiech, tamte oczy
jedyne, co pozostało mi...

Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie
rozkoszne chwile tak mienią się w toni
rozpamiętuję, myślę, widzę, czuję
jedyne, co pozostało mi...

Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie
skapują jedna po drugiej cierpkie łzy
ciekną po deskach gęste jak żywica
jedyne, co pozostało mi...

Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie
rzewliwy obraz śnionych nocami chwil
może pewnego dnia w końcu zmądrzeję
jedyne, co pozostało mi...

Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie
widzę Cie tutaj, jakbyś przy mnie stała
wynurzyłem się, rozglądam wokoło -
ach, tylko woda mnie tak oszukała...

Kiedy wiatr palcem maluje po wodzie
przywołuje wszystko, co mówiłaś mi
gdy pytałem, czy będziemy na zawsze -
odpowiedź, która przyszła poniewczasie
jedynie tylko to pozostało mi...

Tonę



"Na pustej plaży ślady stóp
tak się odchodzi i nie wraca już..."

[mefisto35]

Rymy kosmiczne.

[szarobury]

Bardzo udanie pomyślana konstrukcja oparta na anaforach. Rymy jednak, nie traktując Ciebie tak obcesowo, są niewyszukane. I szkoda, bo pomysł jest bardzo ciekawy. Wiersz jest zabarwiony smutkiem, nostalgią. Krótkie jednozgłoskowe rymy nadają zawsze utworowi tempa, dynamiki, która w tym klimacie jest nie na miejscu. Puenta z tymi dwoma "mi" wyrzuconymi na koniec wersu do przemyślenia. Pozdrawiam szarobury

[Gość]

"mi" psuje.

[Stary_Kredens]

słowo "skapuje" - dużo psuje , tzn . brzmi bardzo niegramatycznie, "woda tak oszukała" - bez "tak" , plus dla rzewliwy zamiast rzewny
pomysł ciekawy , wykonanie wymaga lekkiej korekty
Pozdrawiam Kredens