Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

cudowne

Kraft_
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Nie mogę sobie wyobrazić położenia jaskółek, skoro są one wyżej błękitu. Poza tym , słońce jest jedno - nie ma ich mniej lub więcej. No chyba że ten tekst jest dla umownej Zosi z klasy I a, to bym uwierzył, ale z kolei nie to miejsce na publikację takich rozklejanek.

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


kręty ... i tu sie mylisz...każda gwiazda to słońce, do szkoły nie chodziłes, czy jak? ...;)))
pozdr. K.
Wykręcasz się.
Kraft_

Kraft_

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


kręty ... i tu sie mylisz...każda gwiazda to słońce, do szkoły nie chodziłes, czy jak? ...;)))
pozdr. K.
Wykręcasz się.
a tobie głupio ... jak z I A ...;)))
Kaliope_X.

Kaliope_X.

Opublikowano
Opublikowano

znikasz w czasie pomiędzy
i w przestrzeni na próżno
zostawiasz mnie jak jaskółkę
zbyt wysoko gdzie zawsze
błękit wtapia się w zieleń

dla mnie jesteś lazurem
lśnisz jak słońce gdy ciemno
a poranek się spóźnia
jesteś cudem
pomiędzy możliwym
i nie.




Kraft, tak rozumiem Twoje słowa. I dla mnie to jest właśnie "cudowne" - tak patrzeć pomiędzy.

Pozdrawiam :)

dawniejbezet

dawniejbezet

Opublikowano
Opublikowano

Obrazek liryczny, może nawet: erotyk, łatwy do odczytania (kombinacje punktów widzenia są jednak dość "przyziemne").
Dziwi mnie wersyfikacja, nie odnajduję np. jakichś szczególnych sensów w oddaleniu pierwszego wersu. Równiez pointa brzmi mało "emocjonalnie" - dlatego, że sumuje poprzedzający wers (a więc jest oczywistością). Słowo "zwiastunek" jako neologizm jest poprawne, ale - stylistycznie nie przylega, dla mnie, do reszty (konotacje religijne są zbyt duże).
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łukasz Jasiński
      In praeses elect

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      "I nigdy nie wierz ludziom, którzy żyją w wykreowanej rzeczywistości, wrzucają innych do jakiegoś worka politycznego, oceniają innych na podstawie plotek i wywierają zakulisową presję."   Filozof Łukasz Jasiński 
    • Marek.zak1
      Gorzków cz. V

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Jak zawsze ciekawa historia Twojej rodziny i małej ojczyzny. Nie rozumiem tego:  "pomiędzy chrześcijan a Rusi granice". Rus była chrześcijańska od 988 roku.  Pozdrawiam  
    • Migrena
      W cieniu Andów

      Przez Migrena · Opublikowano

      Zamykam za sobą Polskę. Zostawiam cię  w powietrzu – które pachniało tobą, zimą z twoich dłoni i kawą, którą piłaś, jakby każda filiżanka mia­ła w sobie sens życia. Cuzco – mówią, że tam serce świata. Ale moje zostało przy tobie, przy twoim łóżku, w tej małej przestrzeni między poduszkami, gdzie śmiałaś się, że chowasz sny. Tutaj lamy patrzą obojętnie. A ja patrzę w niebo i widzę twoją szyję – jak wtedy, gdy odwracałaś się niespiesznie, jakbyś wiedziała, że za chwilę cały świat się zatrzyma, bo ty spojrzysz. Piszę do ciebie listy myślami. Kartkami są ściany hostelu, atramentem – mój brak ciebie. Każdy dzień tu to jedno twoje imię, którego nie mówię głośno, żeby nie oszaleć. Cuzco jest piękne. Ale ty jesteś piękniejsza – i to nie jest fraza. To desperacja. To jak powiedzieć: „Niebo bez ciebie nie świeci, tylko  milczy światłem.” Wracam. Nie wiem kiedy. Ale wracam do ciebie – nie do kraju, nie do miasta. Do ust. Do szeptów o trzeciej nad ranem. Do tych spojrzeń, co mówiły wszystko, zanim zdążyłem zapytać. Czekaj. Albo nie czekaj – tylko żyj. A ja będę wracał w każdym śnie, aż naprawdę wrócę. I wtedy Cuzco będzie tylko nazwą, a ty – całym kontynentem, którego nigdy nie opuszczę. wiersz napisany kiedyś... dla kogoś.    
    • Alicja_Wysocka
      to też jest poezja

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Ciekawostka: Poezja smaku, kolorów, muzyki, zapachu - to określenie odnoszące się do zjawiska synestezji, w którym pobudzenie jednego zmysłu wywołuje doświadczenia w innym zmyśle. Dla synestetyków, muzyka może być postrzegana w kolorach, smaki mogą mieć zapach, a dźwięki mogą przybierać formy wizualne. Synestezja to nietypowy sposób odbierania świata, w którym zmysły się przenikają.      Stąd też blisko do określeń, upichciłeś, zagrałeś na emocjach, namalowałeś obraz słowny itp.                       
    • Robert Witold Gorzkowski
      Gorzków cz. V

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      Dziś w lesie dębowym podążam ku słońcu paciorki różańca przez palce przekładam  co chwila w ostępach zwierzyna się przemknie wzruszając ukryte płomienne scenerie.   Polana przede mną myśl moja skupiona otwieram ksiąg starych pożółkłe stronice Mikołaj wstępuje na ziemię surową pomiędzy chrześcijan a Rusi granice.    Mać jego Elżbieta zaślubia Wilhelma a herb jego trąby przydomek mu dały on sam jednak pisał jam jest z Sandomierza  a potem już godnie biskupem z Gorzkowa.    Dokument królewski w Wiślicy wydany przenosi z ruskiego na prawo niemieckie uwalnia poddanych z pod władzy królewskiej Gorzków z Poperczynem w nowe ramy wkłada.   Fundacja kościoła gdzie Ruskie są ludy umacnia chrześcijan biskupa raduje swoją dziesięcinę Stefan przekazuje na nową parafię w diecezji podległej.    Właściciel majątku fundując świątynię objąć patronatem po wsze czasy musi jego sukcesorzy będą ją umacniać mianować proboszczów nauczanie ruszy.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...