Plastikowy Eden

[Bronisław Jaśmin]

brak wstępu do nieba wcale nie przeszkadza
zwłaszcza kiedy błogostan wytryśnie fontanną
z piwa w klubach pod nazwą: ekstaza w kapliczkach

podpartymi filarem z metalowej rury
biodra szybko zmieniają się w stabilny ołtarz
którym ciekną przelotne włochate zwierzęta

ostatnio życie potknie się też o zapałki
Adam z Ewą przed sklepem albo na trzepaku
wtedy płaczą że owoc był na jeden raz

język staje się zbiorem zakazanych kropek
splugawioną sylabą od deszczu i słońca
no chyba że to oni zawisną w połowie

wskrzeszam ogień zapałką i staje się światło
pot dziedziczy Potopy i Arkę Noego
z tą różnicą że w formie pośladków na wodzie

[Grażyna_Kudła]

Powoli staję się fanką Twoich wierszy.
Ten jest cool!
Pozdrawiam, wcale nie plastikowo.
:)

[Baba_Izba]

Jedno ze spojrzeń na ten nasz zmieniający się, nie zawsze i nie dla wszystkich na lepsze - świat.
Dosyć brutalny sposób przedstawienia rzeczywistości, ale cóż, życie
nas otaczające, staje się niejednokrotnie coraz bardziej przerażające.
Serdecznie pozdrawiam
- baba