sztuka kochania

[Renata Giemza]

sztuka kochania

Zapachem wabię słodkim nieraz
Słowem czaruję choć ust nie otwieram
Dotykiem burzę spokój duszy
Uśmiechem Twoje serce skruszę






Błękitem oczu swoich Cię skuszę
Z Tobą na kraj świata wyruszę
Gdy jestem przy Tobie świat sie śmieje
Bo ty jesteś moim czarodziejem

[Rihtik Stempelek]

Jak dla mnie to raczej sztuka... sztuka czarowania... jakże kobieca. Wiem to z autopsji jako ongiś czarodziej... Brawo Renatko. Trafiłaś do mnie.

[WiJa]

Przepraszam, ale mam pewne wątpliwości, bądź nie ten gust. Całość ma wartość sztambuchową (jednak nie mówię, że to jest niepotrzebna, czy gorsza wartość), ale jeżeli chodzi o coś więcej, to zadość będzie np. to (tylko i aż):

Zapachem wabię słodkim nieraz
Słowem czaruję choć ust nie otwieram
Przy Tobie co ma być będzie
Bo ty jesteś moim czarodziejem

Proszę to potraktować jako moje wydziwianie (widzimisie), czy też nieuzasadnione czepiane się. Pozdrawiam