Szczęśliwe miasta (II)

[Bronisław Jaśmin]

trawniki są jeszcze spokojne. wiatr znerwicowany.
noc obmyśla plany kawiarnianej rozmowy ze świtem
i starannie odtwarza szczegóły na płótnie.
gdy już dzień namaluje, nie obejrzy dzieła.

akwarela w pokoju jest osieracana, noc jest anonimem.
deszcz pada, gdy u góry brakuje słuchaczy.
jest samotny, bo w chmurach nikt z nim nie rozmawia.

psy wyją. przynajmniej nauczyły się obgryzać kości,
i zakopywać własne, przypisane pyskom. to nie jak my,
nie mówiąc już o naszych kościach, ale chociaż
wypada sprzątnąć po pamięci, jeżeli nie obgryźć.

[Wściekły Azot]

"akwarela w pokoju jest osieracana"

Brwi uniosły mi się tam, gdzie w dzieciństwie miałem zakorzenioną grzywkę.

[Przemysław Małacha]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mnie też, tyle że ja grzywkę jeszcze mam.

Oprócz tego wersu całkiem sprawnie, aczkolwiek miejscami zbyt reportersko. Podoba mi się pointa, zatrzymuje na chwilę.

[Bajadera]

bez ładu i składu, ale to może skutek znerwicowanego wiatru.
ostatnia zwrotka kompletnie bez sensu. a cała treść nie koresponduje z tytułem.
coś sobie jednak wybrałam:
deszcz pada, gdy u góry brakuje słuchaczy
pozdr.