Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W wiatr otulona
Przez ziemie kołysana
W samotności zagubiona
Przez pokolenie zapomniana

Ide w przeznaczenie
Co mi z góry nadano
W mego życia znaczenie
W które z rąk nieba mnie oddano

I niekiedy "dlaczego" pytam
Retoryka pytania mnie dobija
Wtedy za duszę chwytam
Wiersz dolegliwości moje zabija


Opublikowano

Świetnie sobie radzisz nie tylko w życiu...
:)
Nie czekając jednak, aż mi pozwolisz, prawem czytelnika (odbiorcy) twojego przesłania odniosę się do... przeznaczenia (predestynacji).
Na wypadek gdyby ci się to nie spodobało, nadmienię, że mój głos jest polemiczny, podobnie jak twój wiersz...

Ani relacja Księgi Rodzaju (Genesis) 1, 28:
Potem Bóg ich pobłogosławił i rzekł do nich Bóg: Bądźcie płodni i stańcie się liczni oraz napełnijcie ziemię i opanujcie ją, a także podporządkujcie sobie ryby morskie i latające stworzenia niebios, i wszelkie żywe stworzenie, które się porusza po ziemi.
ani oznajmienie Boga, przekazane za pośrednictwem Izajasza 55, 11: tak też będzie z moim słowem, które wychodzi z moich ust. Nie wróci do mnie bezowocne, lecz uczyni to, w czym mam upodobanie, i pomyślnie spełni to, z czym je posłałem
nie wskazuje na przeznaczenie, a contrario... - na to, że Najwyższy obdarzył ludzi wolną wolą i oczekuje, że posłuszni mu spełniać ją będą, aż stanie się tak jak powiedział, pomyślnie spełniając to, z czym wiązały się Jego wypowiedzi.
Przeznaczeniu zaprzeczają też słowa Jezusa utrwalone w Ew. wg Jana 3, 16: Albowiem Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne. Otóż to, kto wierzy, to wierzy - nie zostanie zgładzony, ale kto z wyboru lub postanowienia nie wierzy, to jednak będzie... zgładzony. Pojmował to Jan chrzciciel mówiąc: Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w jego rękę. Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto jest nieposłuszny Synowi, nie ujrzy życia, lecz pozostaje na nim srogi gniew Boży - Ew. wg Jana 3, 35; 36.
Świadom tego apostoł Paweł nawoływał nie tylko sobie współczesnych naśladowców Jezusa: A zatem, umiłowani moi, tak jak zawsze byliście posłuszni - nie tylko podczas mojej obecności, ale teraz ze znacznie większą gotowością podczas mej nieobecności - wypracowujcie swoje wybawienie z bojaźnią i drżeniem - Filipian 2, 12.

W świetle powyższego przekonanie o predestynacji nie ma uzasadnienia w tym, czego naprawdę uczy Pismo Święte.

Opublikowano

Jak mogło by mi sie to nie spodobać?Cenie sobie zdanie innych. Każdy ma swoje spojrzenie i własną rzeczywistość...Co do polemiki nie ogranicza jej Pismo Święte :)

Opublikowano

Tak. Nie ogranicza. Polemika to polemika. Ogranicza, a właściwie kończy ją... brak rzeczowych argumentów, milczenie, bądź bezsens jej dalszego prowadzenia. Dla mnie Słowo Boże jest prawdą - tak samo jak dla Jezusa - Ew. wg Jana 17:17. Bazując na nim wypowiedziałem się... tak, polemicznie...

Co do kwestii, że każdy ma swoje zdanie, to i owszem... niemniej nie każde odpowiada prawdzie objawionej tj. Bożej. Jak czytać staram się mieć zdanie zgodne ze zdaniem Boga na uwłaczający Jego miłości pogląd, dotyczący wydumanej przez speców od Pana Boga, predestynacji. Powszechnie wiadomo (http://pl.wikipedia.org/wiki/Predestynacja), że stało się to ponad 300 lat po zmartwychwstaniu Jezusa, w ramach spełnienia się proroczej zapowiedzi: (...) wiem, że po moim odejściu wejdą pomiędzy was ciemięskie wilki i nie będą się czule obchodzić z trzodą, a spośród was samych powstaną ludzie mówiący rzeczy przewrotne, aby pociągnąć za sobą uczniów. - Dzieje Apostolskie 20, 29.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...