Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Co to jest taką zdobyczą czy tylko przywiązaniem (a przywiązanie czy nie jest tylko takim instynktem stadnym /jak instynkt jest przyzwyczajeniem wygodą i bezpieczeństwem/)


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


I kto to mówi, kto się skarży, kto protestuje (przecieram oczy ze zdumienia). Oczywiście, że kiedy (się) nie ma fachowych (rzeczowych) argumentów, a ośmieszanie autora (oczywiście poprzez tekst) nie bardzo wychodzi, to wtedy próbuje się odejść od rzeczy, czyli robi (wyszukuje) się wszystko, byle tylko ugryźć, byle tylko komuś sprawić przykrość. Pozdrawiam

Sami się ośmieszacie, aż do obrzydzenia.
A Bajaderę zostawcie, bo prawdę prawi... I tu was boli, co? Ale trzech na jednego? Adwokatura to czy już agentura...?

Jednym (nam) nie wolno się bronić, a drugim (Wam) wolno tylko mieć zarzuty i oskarżenia; taka to jest ta Wasza wolność. Jeszcze inaczej mówiąc


Odpowiem ci tak

Co ja w życiu
najczęściej robię
jeśli nie udaję
głupszego niż jestem.
A bo to ktoś
przede mną nie udaje
mądrzejszego niż jest.

A bo to tak trudno
przekonać się że
są ludzie którzy
najlepiej się zachowują
(a może i tak robią
tak są doskonali)
kiedy nic nie mówią.


Pozdrawiam
Opublikowano

O właśnie, zarzuty i oskarżenia, np:

"po takim destrukcyjnym rozwinięciu tematu ...aż mnie korci...czy waćpanna to nie Jabłońska?...proszę nie odpowiadać,mam to gdzieś"

"fajnie:)ze wpadłaś na forum ni z gruszki....ni z pietruszki:)...i pierwszy Twój bombowy koment,akurat tutaj....jak ja was kocham;))))ja pierniczę lata odosobnienia....nie idą na marne...ha,....haaaha"

i to tylko przez to, że ktoś osmielił się skrytykowac wierszyk. Z drugiej strony towarzysz bukowski dąży do tego, żeby przesyłano mu komentarze, które będą mogły byc wklejane po tym, jak towarzysz bukowski uzna, że nie naruszają dobrego tonu. I ma racje, komentowanie czegoś bez aprobaty towarzysza bukowskiego to zamach na to forum i przy okazji na wolnośc wypowiedzi :)

A z panem, panie kochany Wija nie będę rozmawiał, ponieważ rozmowa z panem to jak konwersacja do przysłowiowego obrazu. Co by się nie poruszyło, pan ma zawsze jedną odpowiedź (za to zgodną z linią partii waszego TWA).

Opublikowano

e tam, w kąt się nadają do wrzucenia te wszystkie swobodne deliberacje poniżej wiersza, a mnie się podoba pomimo rozwleczonego tytułu; Wija to je trochę autystyczny pisarzyna, ale tak na 70% te jego powtórzenia mnie frapują, więc podzielam zachwyt co niektórych z TWA. to jest zresztą dziwna sprawa z takim forum dyskusyjnym. kilka osób zagarnia sobie prawo do ustanawiania granicznych cech najpiękniejszej poetyki wiersza, a przecież z jakiego nadania, honoris causa? tu jest też zarzut jednego z oburzony, czy zniesmaczonych, że on nie rozumie, bo logiki brak; jakby logika to był podstawowy atrybut poezyj w ogóle. jakby arbitralnie można było coś wyznaczyć w tym aspekcie. jakby ten aspekt miał jakoweś znaczenie... właściwie to jedynie opinia czytelników powinna mieć znamiona jakiejś miarodajnej przydatności samej twórczości, bo po co komu malowane przetwory i warsztatowe hybrydy poetyckie, bez oddziaływania na grono ludzi, poza gronem NADludzi, czyli "ekspertów ewidentnych. poświadczonych dyplomem." ja jestem zdolny poświadczyć że w tym szaleństwie jest metoda. pozdroo

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





....Michał bądź człowiekiem!:)....jak dowodziłeś związkiem radzieckim....czy ktoś miał wpływ na dyktaturę?....i nazwiska nie szargaj...nie powołuj się na TWA...

...ale ten Bukowski ci kolką stoi:)...ja p....:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





....Michał bądź człowiekiem!:)....jak dowodziłeś związkiem radzieckim....czy ktoś miał wpływ na dyktaturę?....i nazwiska nie szargaj...nie powołuj się na TWA...

...ale ten Bukowski ci kolką stoi:)...ja p....:)

Tia...
Jakbyś to p..., to byś się nie w...ł
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





....Michał bądź człowiekiem!:)....jak dowodziłeś związkiem radzieckim....czy ktoś miał wpływ na dyktaturę?....i nazwiska nie szargaj...nie powołuj się na TWA...

...ale ten Bukowski ci kolką stoi:)...ja p....:)

Tia...
Jakbyś to p..., to byś się nie w...ł



majaczysz:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ależ Stefanie, nie rób się takim niedomyślnym, bo bardzo dobrze wiesz, że przecież imponuję, tylko że nieimponowaniem. Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jaki ja jestem (chociaż tak do końca to ja sam nie wiem jaki jestem)

Niedoceniałem cię
ale się uczę - może więc
kiedyś cię docenię
jeżeli tylko pierwej i jeszcze
(tyle cię nie przeoczę co ty)
będziesz się trzymał tego
czego się trzymasz
że to cię tak trzyma i bawi.

Bo co do czego
czyli do rozszyfrowania
i osądzenia mnie
to jeżeli już tak ze mną jest
(bądź kiedyś będzie
mniejsza już z tym
czy dobrze czy źle)
to nie trochę a bardzo.

A tym bardziej że ja już
wolę być taki (chociaż i tak
i głupio mi i przykro to mówić)
niż być takim pewnym
(swojego i nie swojego)
który to pozjadał
wszystkie chyba rozumy
(można mylić z postradaniem).
Opublikowano

www.youtube.com/watch?v=ACVUPrlDeTI&feature=fvwrel



constans wija

a ten pan co śpiewa ponoć też jest artystą, nikt mu nie zabrania śpiewać w internecie, tak jak nikt nie zabrania pisać, ale takie pisanie to jak w tytule piosenki

niestety czytelnik też ma prawo do porównań i do swojego subiektywnego odczucia

pozdr

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jakie co jest i co kto sobą reprezentuje (do czego się ma upodobania i czym się imponuje), to chyba jest dla wszystkich (komentatorów i czytelników) oczywiste, przynajmniej dla tych którzy nie mają uprzedzeń i poczucia krzywdy (i pewnie jeszcze fałszywej dumy i małostkowości poczynań). Tak więc to, co ja robię. świadczy o mnie, a to co Ty robisz, świadczy o Tobie. I zapewniam Cię, że nigdy nie będzie inaczej, chociaż wszystko robisz, żeby tylko wszystkim zrobić wodę z mózgu (przynajmniej pod moimi wierszami). W końcu kompromitować się każdemu wolno, tym bardziej tym, co kogo przerasta. A czym bardziej Ciebie coś przerasta (jak właśnie moja twórczość), tym bardziej się kompromitujesz. Dlaczego tak? Bo nie potrafisz się pogodzić z prawdą, kim kto jest, i czym co jest. Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wg Ks. J. Tischnera góralska teoria poznania mówi, że są trzy prawdy:
święta prawda, tyż prawda i gówno prawda.
nic nie pisałam w swoim komentarzu o prawdzie czy jej braku. ani nie negowałam potrzeby człowieka, jaką jest bliskość drugiej osoby,
zacietrzewienie Twoje i co niektórych nie pozwala dojrzeć o czym piszą komentujący. dlatego szkoda wysiłku i łatwiej, lepiej napisać: gniot.
ta Twoja licencja poetycka to pewnie z tych, której wymóg usunął Przewodniczący. gdyby były licencje na pisanie wierszy ostałoby się tu 10 % piszących. reszta won, wraz z moją skromną osobą.
i to by było na tyle, jak mawiał profesor mniemanologii.
nie wiem czy cokolwiek dotarło i mi to wisi.
pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wg Ks. J. Tischnera góralska teoria poznania mówi, że są trzy prawdy:
święta prawda, tyż prawda i gówno prawda.
nic nie pisałam w swoim komentarzu o prawdzie czy jej braku. ani nie negowałam potrzeby człowieka, jaką jest bliskość drugiej osoby,
zacietrzewienie Twoje i co niektórych nie pozwala dojrzeć o czym piszą komentujący. dlatego szkoda wysiłku i łatwiej, lepiej napisać: gniot.
ta Twoja licencja poetycka to pewnie z tych, której wymóg usunął Przewodniczący. gdyby były licencje na pisanie wierszy ostałoby się tu 10 % piszących. reszta won, wraz z moją skromną osobą.
i to by było na tyle, jak mawiał profesor mniemanologii.
nie wiem czy cokolwiek dotarło i mi to wisi.
pozdr.
O mnie się nie martw, czy do mnie coś dotarło, jakoż ja się nie martwię tym, co Ci wisi, bo co Ci wisi, to Twoja sprawa. Ale góralska teoria poznania jest już tak oklepana, tak nadużywania, że przypominanie jej jest wręcz trywialne i małostkowe, bo to tak, jakby szanujący się twórca porównywał kobietę do róży. Ileż można. W każdym razie znajomość miary i powściągliwość, to jest pierwsza zasada, z którą powinno się wychodzić do ludzi. A co do innych spraw, to np. jestem wrogiem (głównie bezzasadnych i nadmiernych) ograniczeń, i łamię więc je, a przynajmniej nie trzymam się ich sztywno, co wcale nie znaczy że jestem za łamaniem pewnych i nawet już świętych dogmatów (dzięki którym człowiek jest jeszcze człowiekiem). Pozdrawiam
Opublikowano

jak napisałam w pierwszym komentarzu. rozpisywanie zbędne, wystarczy słowo. co zrozumiane z tego co napisałam? nic.
czy warto było pochylić się nad wierszem i napisać merytoryczne uwagi?
oczywiście moje subiektywne. nie warto.
nie dziwię się zatem, że jak ktoś chce się pochylić nad wierszem, zrozumieć, wgryźć się, opisać odczucia i jest to psu na budę, woli napisać gniot- na jedno wychodzi. tu dozwolone komentowanie jednotorowe: ach jakie to piękne oraz wspaniałe. inne komentarze grożą linczem.
życzę dobrych dni całemu TWA.
pozdr.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Potrafisz rozbawić (rozładować emocje), a to chyba najważniejsze, przynajmniej w tej (mojej ze wszech miar kiepskiej) sytuacji, że aż mi mowę odbiera; tak to się boję, choćby i najgorszej, bo najgłupszej krytyki moich zaprzysięgłych wrogów, którzy z nienawiści do mnie tracą już rozeznanie, co jest czym, byle tylko mi dowalić, a tym samym sami się ośmieszają. Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Tyle przecież jej zawdzięczamy, Poprzez liczne burzliwe wieki, Ostoją nam była naszej tożsamości,   W ciężkich chwilach dodawała nam otuchy, Gdy cierpiąc wciąż pod zaborami, Przodkowie nasi zachwyceni jej kartami, Wyszeptywali Bogu ciche swe modlitwy.   Gdy pod okrutną niemiecką okupacją, Czcić ojczystych dziejów zakazano, A pod strasznej śmierci groźbą, Szanse na edukację celowo przetrącono,   To właśnie nasza ojczysta historia, Kryjąc się w starych pożółkłych książkach, Do wyobraźni naszej szeptała, Rozniecając Nadzieję na zwycięstwa czas...   I zachwyceni ojczystymi dziejami, Szli w bój ciężki młodzi partyzanci, By dorównać bohaterom sławnym, Znanym z swych dziadów opowieści.   I nadludzko odważni polscy lotnicy Broniąc Londynu pod niebem Anglii, Przywodzili na myśl znane z obrazów i rycin Rozniecające wyobraźnię szarże husarii.   I na wszystkich frontach światowej wojny, Walczyli niezłomni przodkowie nasi, Przecierając bitewne swe szlaki, Zadawali ciężkie znienawidzonemu wrogowi straty.   A swym męstwem niezłomnym, Podziw całego świata budzili, Wierząc że w blasku zasłużonej chwały, Zapiszą się w naszej wdzięcznej pamięci…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Pseudohistoryków piórem niegodnym, Ni ranić Prawdy ostrzem tez kłamliwych, Wichrami pogardy miotanych.   Nie pozwólmy by z ogólnopolskich wystaw, Płynął oczerniający naszą historię przekaz, By w wielowiekowych uniwersytetów murach, Padały szkalujące Polskę słowa.   Nie pozwólmy bohaterom naszym, Przypisywać niesłusznych win, To o naszą wolność przecież walczyli, Nie szczędząc swego trudu i krwi.   Nie pozwólmy ofiar bezbronnych, Piętnem katów naznaczyć, By potomni kiedyś z nich drwili, Nie znając ich cierpień ni losów prawdziwych.   Przymusowo wcielanych do wrogich armii, Znając przeszłość przenigdy nie pozwólmy, Stawiać w jednym szeregu z zbrodniarzami, Którzy niegdyś świat w krwi topili.   Nie pozwólmy katów potomkom, Zajmować miejsca należnego ofiarom, By ulepione kłamstwa gliną Stawiali pomniki dawnym ciemiężycielom.   Bo choć ludzie nienawidzący polskości, W gąszczach kłamstw swych wszelakich, Sami gotowi się pogubić, Byle polskim bohaterom uszczknąć ich chwały,   My z ojczystej historii kart, Czynić nie pozwólmy urągowiska, By gdy oczy zamknie nam czas, I potomnym naszym drogowskazem była.   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…    Pośród rubasznych śmiechów i brzęku mamony, Ni kłamstw o naszej przeszłości szerzyć, W cieniu wielomilionowych transakcji biznesowych.   Nie pozwólmy by w niegodnej dłoni pióro, Kartek papieru bezradnie dotykając, O polskiej historii bezsilne kłamało, Nijak sprzeciwić się nie mogąc.   Nie pozwólmy by w polskich gmachach, Rozpleniły się o naszej historii kłamstwa, By przetrwały w wysokonakładowych publikacjach, Polskiej młodzieży latami mącąc w głowach…   Choć najchętniej prawdą by wzgardzili, By wyrzutów sumienia się wyzbyć, Wszyscy perfidnie chcący ją ukryć, Przed wielkimi tego świata umysłami,   Cynicznych pseudohistoryków wykrętami, Wybielaniem okrutnych zbrodniarzy, Nie zafałszują przenigdy prawdy Ci którzy by ją zamilczeć chcieli.   I nieśmiertelna prawda o Wołyniu, Przebije się pośród medialnego zgiełku, Dotrze do ludzi milionów, Mimo zafałszowań, szykan, zakazów.   Gdy haniebnych przemilczeń i półprawd, Istny sypie się grad, A skandaliczne padają wciąż słowa Milczeć nie godzi się nam.   Przeto straszliwą o Wołyniu prawdę, Nie oglądając się na cenę Odważnie wszyscy weźmy w obronę Głosząc ją z czystym sumieniem…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…  Prawdy historycznej ofiarnie brońmy, Czci i szacunku do bohaterów naszych, Przenigdy wydrzeć sobie nie pozwólmy.   Przeto strzeżmy wiernie ich pamięci, Na ich grobach składając kwiaty, Nigdy nikomu nie pozwalając ich oczernić, Na łamach książek, portali czy prasy…   Nie pozwólmy by upojony nowoczesnością świat, Zapomniał o hitlerowskich okrucieństwach i zbrodniach, By bezsprzeczna niemieckiego narodu wina, W wątpliwość była dziś poddawana.   Pamięci o zgładzonych w lesie katyńskim, Mimo wciąż żywej komunistycznej propagandy, Na całym świecie niestrudzenie brońmy, W toku burzliwych dyskusji, polemik.   O bestialsko na Wołyniu pomordowanych, Strzeżmy tej strasznej bolesnej prawdy, O tamtym krzyku ofiar bezbronnych, O niewysłowionym cierpieniu maleńkich dzieci.   Walecznych ułanów porośniętych mchem mogił,  Strzeżmy blaskiem zniczy płomieni, Pamięci o polskich partyzantach niezłomnych, Strzeżmy barwnych wierszy strofami,   Bo czasem prosty tylko wiersz, Bywa jak dzierżony pewnie oręż, Błyszczący sztylet czy obosieczny miecz, Zimny w gorącej dłoni pistolet…   Ten zaś mój skromny wiersz, Dla Historii będąc uniżonym hołdem, Zarazem drobnym sprzeciwu jest aktem, Przeciwko pladze wszelakich jej fałszerstw…                      
    • ładnie   chłodne spojrzenia poranków pochmurne deszczowe dni a przecież nie raz się trafi że słońce kasztan da mi   na krzakach żółci się pigwa pod drzewem niejeden grzyb nad nami czerwień jarzębin wiatr z liśćmi rozpoczął gry ...
    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...