Powstańcy na barykadzie
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Berenika97 2 074
To wiersz o różnicy między starożytną filozofią a nowoczesnością, między teoretycznym myśleniem a empirycznym.
Ten "horror vacui" - starożytna obawa przed próżnią - rzeczywiście jest "zmumifikowany", ale ma w sobie coś fascynującego. Delikatnie kpisz z "starożytnych panów raczej nieśmiertelnych".
Może tylko zapytałabym: czy ta "próżnia" to dla Ciebie tylko metafora naukowa, czy także egzystencjalna? Bo czuję tu obie te warstwy.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 36 odpowiedzi
- 930 wyświetleń
-
Nie zdążysz 1 2
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- proste słowa
- pośpiech
- (i 3 więcej)
- 23 odpowiedzi
- 549 wyświetleń
-
- 22 odpowiedzi
- 313 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 366 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 342 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Toyer · Opublikowano
Bóg pokarał świat Ewą i grzechem, bawiąc się żebrem Adama, utraconym rajem, owocem, wężem i drzewem, cały świat, został poważnie zmyślony. ich dzieci, dzieci, dzieci i (...) rodzice przyszłych pokoleń wciąż, tworzą się na nowo, nowi, zgoła innym sposobem. wszystkich łączy wola, w imię ojca i matki, bez amen, a z omenem, bez znaczenia, przeczytanym, ze spalonej kartki. do zobaczenia, do zobaczenia. płoną stosy, gaszone benzyną, cywilizacja, cywilizacja, cywil, z prawa, na lewo, za sprawą, kołysze się, w amoku, pijany debil. to wszystko było, zaplanowane, kara zmieniła się w nagrodę, nagroda szansą, szkoda tylko że, teraz, człowiek człowiekowi Bogiem. -
Przez Annna2 · Opublikowano
@Alicja_Wysocka szczęściem bywa też mozół, tak sobie pomyślałam o tym szczęściu. Przestań się martwić- bądź szczęśliwa- tak łatwo się mówi, to takie proste, a szczęście to też mozół -
-
Przez Annna2 · Opublikowano
@Robert Witold Gorzkowski to dla mnie zaszczyt. Dziękuję -
Przez Annna2 · Opublikowano
@Robert Witold Gorzkowski kupiłam sukienkę wtedy, czarną koronkową- na Jej pogrzeb. Chociaż wszystko we mnie wyło, bo tak miało nie być, nie tak. Nie nałożyłam jej( byłam w czarnym, bluzce i w spodniach) bo siostra całe życie ze mną walczyła, nie lubiła czarnego- ja bardzo. Uważała że kolorowa będę fajniejsza, że lepiej. Ona była jak rajski ptak- moja przeciwność, ubiorem chciałam znikać Tą sukienkę oddałam koleżance- nigdy nie założyłam jej. Tak miało nie być, miałyśmy pojechać na wycieczkę koleją transsyberyjską, a zamiast tego składałam się na pomnik. Szybko po niej posprzątano- bo trzeba żyć, jakby nigdy jej nie było. A we mnie jest i jest. dzięki
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się