Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jedno spojrzenie

Potok

Przez Potok
w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Potok

Potok

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Jej oczy głębokie pośród twarzy skryte za czarnymi włosami
jaśnieją jak diamentowe duchy otoczone tańczącymi cieniami
delikatny dotyk słońca na jej ustach spoczywa
swoim boskim swiatłem z ludzkiego wyrazu obraz duszy wydobywa
pośród ludzi tysiąca ją widziec chcę jedynie
upamiętnić jej duszę w zagruntowanej tkaninie
na płutnie ułożyć, usta słodkie zaczarować
do głębi pamięci na wieki schować
i niech wie świat cały
niech widzi piękna obraz wspaniały
bo to czysta dusza, piękno nieskończone
w jednym miejscu,
w strasznej karykaturze na ścianie utkwione ...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • APM
      Ja

      Przez APM · Opublikowano

      Ja   Składam się ze złamanego zęba i parodontozy Z zamglonych oczu i niedowidzenia Ze spuchniętych powiek Siwiejących włosów Szumów w uszach Haluksa i czkawki Drapania w gardle Strzykania w krzyżu Drętwienia rąk i nóg Plam na skórze i śladów pająków na twarzy Się składam   A może już się rozkładam?   …   A może składam się ze złamanego serca i usychania z miłości Z zamglonych poranków i przelotnych rozstań Z puchu śnieżnego Milczenia szronu i szumu drzew Tańca na palcach wystraszonych wspomnień Śpiewu ptaków w przydrożnej kapliczce bez gwoździ Plam na słońcu i śladów pocałunków na twarzy   A może już układam się w wiersz?   Ja, moje ciało i biała kartka literami zasypana.
    • APM
      Urwis

      Przez APM · Opublikowano

      Też tak kiedyś liczyłam: "Kocha, lubi, szanuje, nie chce, nie dba, żartuje, w mysli, w mowie, w sercu, na ślubnym kobiercu." I nigdy nic się nie wyjasniło. W zrywaniu płatków można tylko na chwilę zaparkować nieszczęśliwą miłość, otulić nadzieją, a najlepiej napisać wiersz, pozwolić uczuciom zamknąć się w słowa. Fajny pomysł i fajny wiersz, ale trzeba powoli czytać, żeby ogarnąć wszystkie wibrujace w nim emocje.
    • hehehehe
      A Hugo Bogu,

      Przez hehehehe · Opublikowano

      God do ogara: Good dog
    • hehehehe
      Palindrom - (...) - 810

      Przez hehehehe · Opublikowano

      Matuli wół. Sopot. Agato, posłów ilu tam?
    • APM
      On

      Przez APM · Opublikowano

      A co by wyszło, gdyby chciał się mnożyc i dzielić ... Wielokropek? Pantofelek? Pączkowanie...? - ciąg dalszy zapewne w dziale biologii

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...