Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

w wiśniowych sadach


Rekomendowane odpowiedzi

białym kwiatem
modelujesz zmysły jak plastelinę
lepiąc świat z moich wyobrażeń
kiedy wołam spragniony o kawałek ciebie

jestem zły
na słońce siebie i tę czerwień która nie gaśnie
moja samokontrola przegrywa
tylko że ty robisz to tak delikatnie
że nie umiem się długo gniewać

a te wiosenne figurki
wychodzące spod twoich palców
to czyste spełnienie

zakwitam zielenią kiedy jesteś
by umrzeć w tobie suchym liściem
kiedy odchodzisz zabierając kolory

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...