Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Znaki zapytania


Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 51
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


mnie zastanawia co na takie pomyje - powiedziałaby Pani Leokadia Koryncka oraz "inne osoby życzliwe". tak z ciekawości :)

Jak to co? Leokadia przyklaśnie, przytupnie jak na owej potańcówce w remizie, po czym zamrze w szczytowym osiągnięciu najwyższej skali moralnej. A pan kubas... cóż, napisze nowego kocopoła... I to mnie przeraża.

A mnie przeraża to, panie krzywak, że jednym pojedynczym słowem (kocopoł) jest pan w stanie omówić i zrecenzować każdy wiersz. To najlepiej świadczy o poziomie pańskiej inteligencji. Najłatwiej kogoś opluć. Tak zupełnie bez powodu. A takich, którym się to spodoba, i będą następni w kolejce do plucia, nie brak. Więc o to panu chodzi?







O, zmiana kierunku, teraz przemawiamy "ludzkim" głosem. Ja jednak poglądy mam stałe, nie żalę się przed niewiastami, nie przybijam do krzyża i co kocopołem było - kocopołem jest i kocopołem będzie. Jedyna nadzieje, że zamiast gorzkich żali zapoda pan jakiś porządny tekst. Tylko, żeby fanki nie poodpadały.

PS - kubasie, przypomnij sobie, jak się zapłułeś ostatnio pod pewnym wierszem, a potem szukaj frajera, co się na te twoje kwękanie nabierze.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Problemy z płcią są nierozwiązywalne. Dla mnie chodzi o problem ubierania damskich biustonoszy będąc chłopcem:
"i Kay z baśni staje się Kają"
i podświadomego homoseksualizmu
"a może Kaja
jest zarazem Gerdą
którą beznadziejnie kocha
zaklęty w niej Kay"

a cały wstęp to lanie wody, żeby to jako tako wyglądało, że to biby wiersz, czy co...
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

;)
Mam nieodparte wrażenie że jest z ciebie serdeczny młodzieniaszek, dlatego nie chowam urazy bo rozumiem w tej sytuacji skłonności do sofizmatów i miraży, tym bardziej przy takiej prostocie i naiwności serca a także całkowitej nagości lirycznej ;)

powiem cytat, bo go kocham, a wydaję mi się na miejscu:

"Zawsze rządziły mną nienawiść i duma; odosobnienie sprawiało mi satysfakcję; samotny, nienawidziłem wszystkiego, co raniło sprawiedliwość i prawdę."
Emil Zola

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Świetnie orientujesz się we wszystkich bajkach dla dzieci, tylko dlaczego z Ciebie taki mały świntuch? Może to dzie wuszka, którą sobie upatrzyłeś na koleżankę, wywiera taki zły wpływ na Ciebie? Zepsuła już niejednego chłopczyka. Nie tylko Henryczka. Więc strzeż się!

A nie wiesz przypadkiem, gdzie tak nagle przepadła? Pod osłoną nocy zniknęła z całym dobrodziejstwem inwentarza. W pełni zrozumiałe stały się teraz dla mnie te jej enigmatyczne liściki wymieniane z Panem Rewińskim. Ja w każdym razie żałuję, że jej nie ma i nie ma jej wierszy. Nie mam teraz czego czytać i czym się inspirować.

Pozdrów ją ode mnie bardzo serdecznie i powiedz, proszę, jak ją spotkasz, że trochę mi jej brak i tęsknię za nią.


Wyniosła się tam, gdzie kubasów i jego kółeczka tańcujących adoratorek nie ma. Problem tylko, ża kubasów wielu (jak się wpisze Waldemar Kubas, to na każdym chyba forum internetowym koleś jest zarejestrowany), a dziewuszka była ta jedyna, ech... Szkoda.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Świetnie orientujesz się we wszystkich bajkach dla dzieci, tylko dlaczego z Ciebie taki mały świntuch? Może to dzie wuszka, którą sobie upatrzyłeś na koleżankę, wywiera taki zły wpływ na Ciebie? Zepsuła już niejednego chłopczyka. Nie tylko Henryczka. Więc strzeż się!

A nie wiesz przypadkiem, gdzie tak nagle przepadła? Pod osłoną nocy zniknęła z całym dobrodziejstwem inwentarza. W pełni zrozumiałe stały się teraz dla mnie te jej enigmatyczne liściki wymieniane z Panem Rewińskim. Ja w każdym razie żałuję, że jej nie ma i nie ma jej wierszy. Nie mam teraz czego czytać i czym się inspirować.

Pozdrów ją ode mnie bardzo serdecznie i powiedz, proszę, jak ją spotkasz, że trochę mi jej brak i tęsknię za nią.


Wyniosła się tam, gdzie kubasów i jego kółeczka tańcujących adoratorek nie ma. Problem tylko, ża kubasów wielu (jak się wpisze Waldemar Kubas, to na każdym chyba forum internetowym koleś jest zarejestrowany), a dziewuszka była ta jedyna, ech... Szkoda.


Ile tych "tańcujących adoratorek" naliczyłeś w "kółeczku", krzywak? Bo ja nie mogę się dopatrzeć ani jednej!

Farmazony opowiadasz, że "na każdym chyba forum internetowym koleś [czyt.: Waldemar Kubas] jest zarejestrowany". Razem z tym forum naliczyłem siedem portali. Czy to naprawdę tak dużo wobec tej ogromnej masy forów literackich? A poza tym, czy to jakieś przestępstwo? O ile mi wiadomo, zdecydowana większość użytkowników korzysta z więcej niż jednego portalu.

Pal sześć portale. Najbardziej mnie martwi, że i z krzywakiem będę musiał stoczyć bój o dzie wuszkę (Dziewuszkę). Mało, że zabiega o względy dzie wuszki Stefan Rewiński, że nieśmiało podchodzi do niej Wściekły Azot, to jeszcze tylko brakuje Krzywaka! A ilu jest jeszcze cichych adoratorów? - Bóg raczy wiedzieć.

Nieprawdę również piszesz pan, kiedy zarzucając mi, że jakoby zarejestrowany jestem na prawie każdym portalu, jednocześnie twierdzisz, że "dziewuszka była ta jedyna". Ja sam znam przynajmniej jeden jej klon. Mianowicie: Fanaberka. A więc to już są dwie dziewuszki. Tak więc zgadzam się, że "dzie wuszka była ta jedyna", ale w tym sensie, że jedno ciało pod dwoma postaciami, które to ciało, zarówno dla pana, jak i dla mnie jest jedyne, niepowtarzalne i warte pojedynku.

Mam też nadzieję, że dzie wuszka nie wyniosła się przeze mnie?! Tego bym sobie nie darował...


O, to widzę, że pan prowadzi tajne akta :) Jak da mi pan je poczytac, to wcisnę nawet plusa przy kolejnym arcy-dziale.

A bardziej na poważnie - jest coś takiego jak hipokryzja, czyli zarzucanie innym tego, co się robi samemu. Podam przykład - jak napisałem że się "migdalicie" z Leokadią, Leokadia była oburzona, ale jak p. Kubas pisze o domniemanych romansach pani d z panem S. R, rura moralności się zatyka.

A walkę sobię daruję, już jedną stoczyłem i proszę, wygrana została mi do końca życia :)))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nieprawda - migdalenie się jest niewinne jak aniołowie baraszkujący w chmurkach. Jak rosa na rzęsach cherubinków. Natomiast podejrzewanie romansów, wikłanie w nich żonatych artystów, stwarzanie wizji ochydnych uciech, krwawych walk o ciało to rynsztok. Gdzie tu panie kubas delikatnośc? To potworzenie się! Nie lepiej potańcowac sobie na snieżku? Ulepic bałwana, przytulic go, powiedziec - "kocham"?

Dostałem już pierwszą częśc teczek - informacje są zachwycające! Duży plus u mnie przy następnym wierszu! Zresztą - przypomnę się ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
    • @Kamil Polowczyk, moja krytyka wiersza "Do Narodu" za zbyt egzaltowany styl wynika z tego, że jest to najwyraźniej odezwa. W wypadku twojego wiersza "Walka", który, na moje oko, mówi o twoich przeżyciach duchowych, mój stosunek do egzaltowanego stylu jest już inny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...