Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Osunąłem się po aksamicie
Przez ich płatki tak miękko ochrzczony
Wśród kolców płodziłem ukradkiem
Wonne myśli ich wiatrem znaczone.

Wśród łąk kalających przymierze,
Gdzie baranka włos sczerniał najmiększy,
Wysuwałem wciąż naprzód pacierze
I błądziłem w gronie snów swych największych.

A korony tym różom zrywałem,
By oddzielić kunszt mistrza od złudy,
Gdyż różanym świat stał się ogrodem
Już u źródła swej boskiej obłudy!

I czy warto stąpać wśród ludów
Mojżeszowych tablic straconych?
Nieświadomie się rodząc człowiekiem,
Piętnem kwiatów tych naznaczonym.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...