By z powrotem żyć

[Jacek Zawada]

Zachłysnąć się wodą żywą i mroźną
Ze studni głębokiej
Narodzić się z wiatru świeżego co hula po łąkach
I słonym morzu
Z wonnych drzew słonecznych
Popłynąć z pluskiem srebrno-zielonego strumyka

Aby być znowu wyraźnym i czystym
Jak pełnia księżyca w chłodną fioletową noc
Z całym cichym teatrem świerszczy mgły
I blasku

[natalia]

przekaz piękny, obrazki urocze, forma nienajzgrabniejsza i głónie na niej bym radziła się skupić, wiersz momentami się rozlatuje, gubi, powinno się go lekko powiązać, na koniec kokardka i gotowe :)

wiersz ma u mnie duży plus za przekazaną radość życia :)

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

[fuksja]

Owszem, owszem... Szczególnie się cięszę, że wreszcie ktoś zauważył, że noc też może być fioletowa. A nie tylko ciągle nudnogranatowa...