Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

po co te plusy?

Gość

Przez Gość
w Forum dyskusyjne o portalu

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

:)
nie no... a już myślałem że na portalu obędzie się bez plusowania. swoją drogą - gdzie minusy?
bawi mnie: "Najwyżej oceniane w ciągu 24h*" i "Najwyżej oceniane w ciągu tygodnia" - jako co? wzór do czytania, czy nie wiem, wzór do "obrotności"...?
pozdrawiam szanowną administrację. doceniam trud ale chyba nie tędy droga :)

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przecież od kilku lat można plusować, żadna nowość.

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przecież od kilku lat można plusować, żadna nowość.


od kilku - w jednym dziale i to dla przeciwwagi z minusami :) wg mnie to nie to samo.
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przecież od kilku lat można plusować, żadna nowość.


od kilku - w jednym dziale i to dla przeciwwagi z minusami :) wg mnie to nie to samo.

Marudzisz.
być może.
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Widać wielu zależy by w jakichś tam rankingach wysoko być.Jakby pisanie było formą sportu.Na innych forach też są te plusy ale nie spotkałem nikogo by je tam rozdawał.Jeśli się komuś coś podoba to napisze o tym w komentarzu. Możliwe iż pierwszą myślą tworcy tych plusów było zdopingowanie do pisania coraz lepszych utworów.

dawniejbezet

dawniejbezet

Opublikowano
Opublikowano

Jeśli ktokolwiek myli plusowanie z wartością wierszy, to jest w błędzie.
Poezja jest dziełem indywidualnym w tworzeniu i odbiorze. Nie traktujmy jej jak zabawy sportowej.
Plusy to tylko oznaka popularności, a ta, jak wiadomo, na pstrym koniu jeździ.
Mrużę oko.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Simon Tracy
      Przystanek końcowy

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @Berenika97 Może dlatego że dzięki jego utworom sam zacząłem pisać. Miałem chyba 11 lat kiedy po raz pierwszy przeczytałem jego opowiadania. Pierwszym i moim ukochanym jest "Maska czerwonego moru". Zakochałem się w jego utworach i gotyku. W moich utworach prawie zawsze znajdziesz odwołania do takich mistrzów jak: Poe, Lovecraft, Schulz, Grabiński, Dostojewski, Hodgson czy Camus. To mój kanon ukochanych mistrzów, którzy stworzyli mnie takim jaki jestem. 
    • Berenika97
      Zaduszki

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @tie-break To piękny, poruszający wiersz. Uchwyciłaś tę szczególną atmosferę listopadowych odwiedzin na cmentarzu, gdzie spotykają się intymność, rytuał, pamięć i przemijanie. Szczególnie trafia we mnie "Obraz spękań przechodzących z nagrobków na dłonie" – to metafora, która fizycznie pokazuje, jak czas dotyka wszystkich, jak jesteśmy połączeni z tymi, których wspominamy. To bardzo cielesne i prawdziwe. A także pytanie dziecka – przychodzi "nie wiadomo skąd", ale oczywiście wiemy skąd. To pytanie, które rozbija całą uroczystą powagę wizyty i dotyka sedna - prostota dziecięcego niepokoju o ciepło, o troskę. To pytanie brzmi jak echo wszystkich naszych dorosłych pytań. Wiersz bardzo wzrusza.
    • Berenika97
      Przystanek końcowy

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Simon TracyZnowu przypominasz mi nowelę  Edgara Allana Poe.   
    • Berenika97
      Poezja i słowa

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @huzarc Świetnie łączysz tu konkret z abstrakcją. Szczególnie mocne jest to napięcie między poezją a praktyką życia, między słowem a czynem. Ta puenta "Trzeba się przemóc , Aby coś móc" - zwięzła i celna. I cała ta ironiczna gra z "panem profesorem" dodaje wierszowi pazura.      
    • Berenika97
      z ogłoszenia

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Dla mnie to czuły wiersz o miłości. "Życia ci meblować nie będę" - ta deklaracja na samym początku mówi więcej o szacunku niż tysiąc wyznań - nie chcę ci mówić, jak żyć. Ale mogę ci dać słowa. I potem ta propozycja - tak ostrożna, tak pełna troski - rozłożona na "kilka kątków". Nie wielkie gesty, ale małe codzienności: fotel, koc, kromka chleba, filiżanka herbaty. To dokładnie tak wygląda prawdziwa bliskość - nie w deklaracjach, ale w tym, co drobne i codzienne. A to "mogę?" na końcu - pytasz o pozwolenie. Nawet ta bliskość, ta troska - one muszą być chciane. To wiersz o tym, jak być blisko, nie naruszając granic. Jak dawać, nie narzucając. Piękny.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...