Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

z Allegro


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Najtrudniej, jednak dla dzieci pisać :)

Samolocik sobie stoi,
za kuzyna domem.
Skrzydło chroni dach stodoły
- wymieniamy słomę.
Wyższe cele mówisz, spoko
(piękny gest z wyszynkiem),
ale jak na moje oko,
jednak drogo wyjdzie.

Wiem, kuzynki szwagra córka
piękny kurnik obok ma
- sie posprząta, wygna Burka
i masz B-52.
;)

Dzięki Emm, pozdrowienia.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Odpowiedzi 42
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Niejeden kapitan, poskramiacz żywiołu,
mostkowy dyktator gdy siądzie do stołu
jakoś łagodnieje a i z bosmanmatem
sprawa jest podobna bo rączki pod blatem
trzyma spokojniutko, powiedziałbym trusia
bo na wszystkich działa jednako żonusia,
która co i kiedy oraz jak podane
ma od daty ślubu tak zakodowane,
że największy twardziel skoro jest żonaty
staje się mikrusem gdy wraca do chaty
i za wszelką cenę spokój chce zachować
na skinienie żony gotów aportować.



Pozdrawiam serdecznie :)
HJ
każda z dam na życie
własny przepis pisze
różne zależności
kłębią się w kobiecie
ot – z kim poszedł po co
czy na długo wyszedł
co przyniesie z kim i…
czy co nie przywlecze

nie wiem jak witała
męża Penelopa
kiedy próg przekroczył
po dziesięciu latach
wiem że mąż niejeden
miano ma jełopa
choć o dzień się spóźnił
lub wlazł na czworakach

Równie serdecznie Henryku. :)


Och te powroty, tyle ich było,
niektóre nawet dziś się pamięta
choćby mój wypad, ten po choinkę
którą przyniosłem żonie na święta

wyszedłem z domu w grudniowy ranek
z listą zakupów i kabzą grosza
i jak to bywa w takich przypadkach
spotkałem kumpla, także piwosza.

Obok był hotel i restauracja
a więc my do niej i po pokalu
a potem jeszcze, jeszcze i jeszcze
bo na to nigdy nie skąpię szmalu

czas nam upływał w dobrych nastrojach
nie tak jak w domu – nuda, mizeria
lecz wszystko kiedyś musi się skończyć
więc nam się także urwała seria.

Nagle olśnienie, przecież choinkę
miałem dostarczyć do domu żonie
a tu dokoła ni grama śniegu
i wszystko jakoś w zieleni tonie

ale że głowa nie od parady
choinkę ściąłem, w lesie, toporkiem
strzeliłem z kumplem po parę piwek
aby do domu wrócić z humorkiem.

Ciężki był powrót, ciężka choinka
i schody strome, i żona z wałkiem
choć próbowałem się wytłumaczyć
lecz nie udało mi się to całkiem

dlatego jestem poobijany
bo ciosy żonki były zbyt mocne
a ja się pytam - za co to manto?,
- że nie te święta? – że wielkanocne?


Od tamtej pory zero wypadów,
nie puszcza mnie już żona samego
jak już to tylko w jej towarzystwie
- i co ty na to drogi kolego?

Pozdrawiam serdecznie
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


każda z dam na życie
własny przepis pisze
różne zależności
kłębią się w kobiecie
ot – z kim poszedł po co
czy na długo wyszedł
co przyniesie z kim i…
czy co nie przywlecze

nie wiem jak witała
męża Penelopa
kiedy próg przekroczył
po dziesięciu latach
wiem że mąż niejeden
miano ma jełopa
choć o dzień się spóźnił
lub wlazł na czworakach

Równie serdecznie Henryku. :)


Och te powroty, tyle ich było,
niektóre nawet dziś się pamięta
choćby mój wypad, ten po choinkę
którą przyniosłem żonie na święta

wyszedłem z domu w grudniowy ranek
z listą zakupów i kabzą grosza
i jak to bywa w takich przypadkach
spotkałem kumpla, także piwosza.

Obok był hotel i restauracja
a więc my do niej i po pokalu
a potem jeszcze, jeszcze i jeszcze
bo na to nigdy nie skąpię szmalu

czas nam upływał w dobrych nastrojach
nie tak jak w domu – nuda, mizeria
lecz wszystko kiedyś musi się skończyć
więc nam się także urwała seria.

Nagle olśnienie, przecież choinkę
miałem dostarczyć do domu żonie
a tu dokoła ni grama śniegu
i wszystko jakoś w zieleni tonie

ale że głowa nie od parady
choinkę ściąłem, w lesie, toporkiem
strzeliłem z kumplem po parę piwek
aby do domu wrócić z humorkiem.

Ciężki był powrót, ciężka choinka
i schody strome, i żona z wałkiem
choć próbowałem się wytłumaczyć
lecz nie udało mi się to całkiem

dlatego jestem poobijany
bo ciosy żonki były zbyt mocne
a ja się pytam - za co to manto?,
- że nie te święta? – że wielkanocne?


Od tamtej pory zero wypadów,
nie puszcza mnie już żona samego
jak już to tylko w jej towarzystwie
- i co ty na to drogi kolego?

Pozdrawiam serdecznie
HJ
Jak zwykle pochwalę Cię kolego,
a mnie coś doradź, bo ciągle nie wiem.
Jak znieść przed wyjściem żonki zabiegi
- chyba wciąż łatwiej mi wyjść jest z siebie.

Dzięki za opowieść, pozdrowienia, również dla małżonki :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Och te powroty, tyle ich było,
niektóre nawet dziś się pamięta
choćby mój wypad, ten po choinkę
którą przyniosłem żonie na święta

wyszedłem z domu w grudniowy ranek
z listą zakupów i kabzą grosza
i jak to bywa w takich przypadkach
spotkałem kumpla, także piwosza.

Obok był hotel i restauracja
a więc my do niej i po pokalu
a potem jeszcze, jeszcze i jeszcze
bo na to nigdy nie skąpię szmalu

czas nam upływał w dobrych nastrojach
nie tak jak w domu – nuda, mizeria
lecz wszystko kiedyś musi się skończyć
więc nam się także urwała seria.

Nagle olśnienie, przecież choinkę
miałem dostarczyć do domu żonie
a tu dokoła ni grama śniegu
i wszystko jakoś w zieleni tonie

ale że głowa nie od parady
choinkę ściąłem, w lesie, toporkiem
strzeliłem z kumplem po parę piwek
aby do domu wrócić z humorkiem.

Ciężki był powrót, ciężka choinka
i schody strome, i żona z wałkiem
choć próbowałem się wytłumaczyć
lecz nie udało mi się to całkiem

dlatego jestem poobijany
bo ciosy żonki były zbyt mocne
a ja się pytam - za co to manto?,
- że nie te święta? – że wielkanocne?


Od tamtej pory zero wypadów,
nie puszcza mnie już żona samego
jak już to tylko w jej towarzystwie
- i co ty na to drogi kolego?

Pozdrawiam serdecznie
HJ
Jak zwykle pochwalę Cię kolego,
a mnie coś doradź, bo ciągle nie wiem.
Jak znieść przed wyjściem żonki zabiegi
- chyba wciąż łatwiej mi wyjść jest z siebie.

Dzięki za opowieść, pozdrowienia, również dla małżonki :)



W tym temacie nie ma mocnych
to i rady nie udzielę,
ja na przykład by coś zyskać
mówię słodko mój aniele

i choć może nie do końca
lecz to słowo zmiękcza nieco
bo i żonka trochę milsza
i talerze juz nie lecą.

Posługuję się też zwrotem
- słodka moja ty ptaszyno
i niekiedy chociaż rzadko
ale rzuci mi na wino

a gdy chcę się napić piwa
to się godzę na tragarza
i tak w kółko te podchody
niczym mantrę się powtarza.


Pozdrowienia od nas dla Was
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • I sikawa pana woja majowa napawa, kisi.  
    • łatwo  i MIŁĄ zgubimy  gdy grosza  skąpimy    więc liczmy  mniej troszeczkę  starczy do Rzymu  na wycieczkę    więc niech rozsądnie płynie  spodoba się to  i dziewczynie    11.2024 andrew  Sobota,Już weekend  
    • - To zapał; za to kota złap. - Azot?                     Kota but, tu bat - 'ok.            Azo, kot i kogut tu. Go... kito - koza.                Natala; kotku, tu kto kala tan?    
    • Stojąc nad spokojną wodą, spoglądamy w kierunku oddalających się deszczowych chmur, gdy za nami zachodzi słońce następnego dnia mozołu nad życiem doczesnym.   Widzimy tęczę poniżej waniliowo brunatnych spodów chmur oświetlanych jakimś dziwnym złotym blaskiem zza pleców, na tle granatowego nieba.   Wszystko wydaje się zalane jakby ciepłem i światłością, kontrastem tego co było i co nastąpi.   Tego, czego tak poszukujemy wędrując pomiędzy barwami życia.   Właśnie tak patrząc i szukając opadamy już z sił, skalani bezradnością.   Prawdę mówiąc ileż można się katować i mordować by tę syzyfową pracę doprowadzić do końca i poczuć, że znowu trzeba będzie zacząć   Zacząć następny dzień, obładowany kolejnym ciężarem. Ciężarem bezskutecznych prób wzajemnego zrozumienia. Ciężarem bezskutecznych prób wypowiedzenia tego, co leży na sercu. Jedno i drugie nigdy nie zostało ustanowione, ni usłyszane.   Może byłoby lekko po prostu udawać, wypić razem kawę czy herbatę. Rytualnie odmówić pacierz przed zbawicielami samotności Rytualnie wejść do łóżka i odbyć cowieczorne bębnienie ciał   Może byłoby ani to lekko, ani to ciężko zacząć studia z przykazania matki i ojca. Popołudniami zasiąść przy tytule magistra nad telewizyjnymi bujdami posolonymi zawiłościami z zaskoczeniami. Popołudniami zasiąść przy szachach i łamigłówkach z nadzieją, że uznanie innych da nam moc władcy Eterni.   Może byłoby pikantnie zjeść trochę boczku, karkóweczkę; przyjarać wielbłądkiem lub pobawić się z Marysią. Cmoknąć wujka Janusza czerwonymi, niespełnionymi od namiętności ustami Grażynki. Cmoknąć obrazek Jezuska, który powędrował do zeszytu 10-latka podczas noworocznej kolędy.   Nie mówmy o bólu, to takie passe.. teraz mówimy już wprost o chorobach i niedoli. O demencji starości, gdy człowiek nie może zapomnieć o tym, jak będąc dzieckiem robił w majtki O demencji starości, gdy człowiek nie może przypomnieć sobie o tym, jak będąc w kwiecie wieku bawił się drogimi zabawkami   Gadane, gadane, gadane całe życie przerobione.   Może najmniej myśleć musi ten, który myśleć nie musi.. oczywiste Może najmniej spożywać musi ten, który spożywać nie musi.. oczywiste Może najmniej cierpieć musi ten, który cierpień nie rozumie no cóż, chyba nie trafiłem tutaj z sensem i z rytmu wybiłem tę pieśń. Praca nie jest pracą dla kogoś, kto się jej wyuczył i wykonuje ją bez zastanowienia Umysł przydymiony nie przejmuje się konsekwencjami nieprawidłowości, w które wpadł a jazda na ostro przypomina co najwyżej bieganie dzikiego wieprza po zagrodzie.   Nie ma ciężarów i nie jest lekko właściwie wszystko jest w stanie nieważkości; grawitacja bawi się udając istnienie. Względne, bowiem cóż istnieje?   Szczęśliwy ten, który nie wie czym jest szczęście. Radosny ten, który nie wie, czym jest radość. Przejrzał ten, który nigdy niczego nie widział. Mądry ten, który nie wie, czym jest wiedza. Uznany ten, który nie wie, czym jest uznanie. Odważny ten, który nie wie, czym jest odwaga. Sprawiedliwy ten, który nie wie, czym jest sprawiedliwość. Prawdomówny ten, który nie wie, czym jest prawda. Zbawiony ten, który nie wie czym jest zbawienie. Poznał Boga ten, który nie wie kim jest Bóg. Żywy ten, który nie wie czym jest życie.   Wiara w tym, który nie wie, czym jest wiara. Nadzieja w tym, który nie wie, czym jest nadzieja.   Nie ma go ani tu, ani tam. Nie ma go ani jutro, ani dziś.   Jak wiatr przeminął już, bowiem nie ma ni czasu, ni przestrzeni. Wszystko jest tym czym jest i czym nigdy nie było.   Taka w swojej istocie jest śmierć a skoro w ogóle jest śmierć nie ma miłości.     Tak właśnie kończy się jesień zmiana jest tym, co jest stałe zmiana jaźni w nicość.   Żadne teorie nie odpowiedzą na żadne pytanie jesteśmy w kropce i nie ma wyjścia Czarna dziura - mówiąc potocznie przemieniła się w więzienie niczym czeluść cyklu życia i śmierci zabezpieczona męskim orgazmem zapieczętowana wytryskiem nasienia i wchłonięciem plemnika przez kobiece jajeczko   Chociaż w sumie.. mamy metody, by i to powstrzymać. Spirala domaciczna - spiralą wyginającego ludzkiego gatunku jest w dwóch kierunkach biegnącą. Tak właśnie jest lżej, czyż nie?   Niektórzy twierdzą, że wiemy o świecie dużo ale znajomość praw nie jest wiedzą, co najwyżej, właśnie - znajomością praw. To co się wydarzyło... to, co się wydarzy... Wszystko wyjaśni determinizm, pomimo i tak nieistotnych anomalii na poziomie kwantowym Bo któż je ogarnie?   Więc wędruj przez życie i nie daj się znieść prądom wmawianego sensu. Korzystaj ze wszystkiego, bo przecież z czego miałbyś nie korzystać, a cóż masz do stracenia? Wiatr w polu.   A na końcu? Cóż, będzie ciekawie! Bowiem.. przecież, jak to wszyscy lubimy sobie śpiewać: "wesołe jest życie staruszka". A jeśli nie masz na to wszystko ochoty? Cóż, każdy znajduje swoje drzwi, bo jak to bywa mało kto zna słowa Królowej Popu: "you will find the gate that's open even though your spirit's broken".   Skrajności. Kiedy jeszcze kochałem i myślałem, że jestem kochany miałem ksywkę na portalu o poezji SkrajSkraj   Zwiastun tego czym stanie się ta miłość która nigdy przecież miłością nie była.   Lecz teraz cieszę się bardzo, że po tej całej burzy przyszło mi poznać pierwsze słowa wypowiedziane przy założeniu świata, których treść ukryta jest w literach powyżej. Słowa, których nikomu nie zdradzę, bo czeka mnie za nie tylko zdrada.   I znam te, które wybrzmiewały wcześniej i wybrzmiewać będą już zawsze. Słowa, których nikomu nie zdradzę, bo czeka mnie za nie tylko wzajemność.
    • Raz co udał; koparka, kra, pokładu oczar.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...