tramwajem

[małgosia dobrowolska]

czekanie - sam na sam z sobą samym, nie
każdy to lubi; czekanie - czas myśli
ignorowanych - "zapalisz??"


uciekamy... a ducha nie można zapić,
spalić, zaćpać, ani nawet zabić!


a tramwaj różnych wiezie - wpuszcza,
wypuszcza i jedzie dalej - naucz się
tej sztuki


dobry? zły? żaden w tramwaju nie
mieszka tylko bywa, a tramwaj
jedzie! jedzie!

[Michał Gomułka]

Podoba mi się myśl, jaką ukazujesz w liryku.

Pierwsza zwrotka, rozważyłbym usunięcie "sobą samym", za dużo powtarzania, utwierdzania w tym samym znaczeniu. Nadał bym więcej przestrzeni; kolejne "czekanie" wers niżej, podobnie z "zapalisz??"

Kolejna zwrotka bez "a" przed duchem oraz "ani". Kondensujesz, nadajesz większą energię i surowość.

Następna. Bez "a" przed tramwaj. Nie potrzeba ukazywać pewnej ciągłości, skoro ona i tak istnieje. Dodatkowo zyskasz na pewnej tajemniczości. "Naucz się tej sztuki" - jeśli bardzo chcesz... niech zostanie, ale nie myśl, że przez to zyskujesz na aspektach moralizatorskich. One i tak istnieją, więc może warto usuną tego typu zwrot?

Ostatnia zwrotka trochę od rzeczy skonstruowana. Po pierwsze przerzutnia nie uzasadniona. Proponuję:

Dobry? Zły? Żaden
... a tramwaj jedzie
jedzie

Nie ma co stosować wykrzykników. Nie podkreślisz tym sposobem faktu nieustannego upływania, które jest, czy tego chcemy, czy nie... istnieje i jest mega cierpliwe, bo poza nami.

Ogółem, fajny w konwencji.