małgosia dobrowolska

budzik serca - ręką Boga nastawiony "wstawaj śpiochu! już czas! ruszaj w drogę!" "wstać czy spać? pojadę później" i jedziesz, a wszystko nie jest tym doświadczeniem jakie czekało na ciebie trzy godziny wcześniej, kiedy budził cię On ten sam los dla tych co budzik wyprzedzają - też inny zestaw dostają

"przegląd auta przed zimą" w życiu cztery pory roku, a serce jedzie na miłości zafundować mu taki przegląd? w końcu to moje auto - nim mknę przez życie, ale przyznaję nie jestem mechanikiem jest specjalista od aut takich i przegląd zrobi pozwoli upaść, bólu doświadczyć, być zdradzonym, zdradzić, odejść, być opuszczonym - a potem diagnoza: albo auto do naprawy, albo niedzielny kierowca dla sprawności serca przeglądem każda życiowa wpadka - nic więcej nie bój się słabości - ona wzmocni serce, jeśli zechcesz

gruszka i jabłko na parapecie - obok siebie kiedyś osobno, a teraz razem, dasz wiarę? tyle cudów na tym świecie - żywi już umarli, umarli żyć zaczynają - a człowiek wmawia sobie, że nie ma nic wspólnego z drugim człowiekiem

kosz na śmieci głowy i serca - żeby było czysto kosza jednak brak inaczej trzeba się zachować: niech zginą śmiercią głodową

tyle spraw, tylu znajomych i odszedł próbuję ratować życie z ognia ciszy i tylko ludzie kłamią, że wtedy wszystko przestaje istnieć, widzę przecież, że jest inaczej życie nie zabiera, nie kradnie - robi miejsce na nowe, tylko człowiek sądzi je podług własnej miary

kabel za długi? związać frotką, o! i zaraz lepiej odległość fizyczną też skrócisz kolorową frotką serca odległości serc ciałem nie pokonasz - nie dorasta im do pięt

zobaczyłam różaniec i zdało mi się, że ludzi w kolejce po krzyż widzę a może próbują uciec? skąd ten lęk? nienawiść tron podsiadła?

problemy ze wzrokiem, a nawet zmiany nieodwracalne czasem usunąć zazdrość, czasem dodać brak jakiś - by wzrok przywrócić cierpienie go poprawi, niedostatek wyostrzy, a miłość nawet wycuduje cel: widzieć tylko wieczne i ogólnodostępne, reszta to kropla wody na gorącym cemencie

nietypowe łączenie potraw, smak nieudany? to ocenia jedzący - jeśli tylko lubi niech łączy a za kuchnią Boga nie każdy przepada, lepsza ona jednak niż oklepane menu człowieka z rosołem w niedzielę kuchnia Mistrza ma jedną zaletę: zapewnia boskie trawienie

ktoś za mną idzie, dokąd? nie wiem, nieładnie się oglądać nagle z nieba opadło piórko ciszy, odszedł, zginął, przez obojętność nie zaglądam w tył i cała przeszłość też się wlecze, ale ty grzeczny, nie odwracaj się, idź! sfrunie cisza, Pani P. odejdzie, bo nie ma jej tu, ani tam nie będzie ogień chwili i woda przyszłości - żywioły nie na jej miarę - kawałka zgniecionego biletu patrz pod nogi i przed siebie... idź! dobrze wychowany nie ogląda się za siebie

Bóg projektuje człowieka dla człowieka, ciałem niedobranych, ziemscy projektanci zamykają oczy nie ma gustu! nie wie co trendy! moda dla obłąkanych! dla szaleńców! u tamtych idealny krój, szycie, dodatki, i tylko serce w szmatach jak ostatni błazen

schować cię do torby, mieć pewność, ze zawsze tam będziesz kiedyś bez ciała, bez duszy, bez ciebie - losowa kolejność tutaj wybieram samotność wierząc, że tam nie ma kieszonkowców ani bezdusznych morderców tam chcę się z tobą spotkać! na wieczność, tutaj tylko rozstanie

przeciwne jak plus i minus, oraz jednolite jak wstążka, chociaż potem na pół przecięta jej dwa fragmenty w dwóch naczyniach zamknięte "ona i on to jedność," ale jaka? - pytam ciała mogą się tylko przyciągać, bo wstążką nie są - dusza jest rozdzielona zmusza ciało do poszukiwań początku lub końca, kompletna to zmartwychwstanie

kartkę z marzeniami szpileczką do serca przypięłam serce trochę narzeka, ale przestanie kiedy się spełnią ludzie umierają na serce, serca umierają na marzenia - zakłóte nieprzebraną ilością igiełek bo serce chce życ...

na chodniku kropelka niebieskiej farby, niebo uroniło łzę? pewnie przypadkiem - przyjdzie deszcz i dowód słabości zmyje a łza bezbarwna, bo dusza to duch, inaczej płakać nie może a gdyby dusza była ciałem? polałaby się krew

tabletki na kaszel, a ten zaraźliwy - żeby tak zarazić się miłością, odwagą, może szczerością? i żeby zainfekować drugiego, jednego, bo nie można mieć wszystkiego na pewno zaraz szukanoby antidotum, w szpitalu nowy oddział, nowe miejsca pracy, apteki, kolejki nienawiść też jest udzielająca,ale kim jest ten kto pierwszy jej udzielił? ty czy ja? on? ona? oni? a może ono?

moment końca twej miłości to początek jego uczucia do mnie moment twego zwątpienia to początek jego wiary we mnie gdzie nasze rozstanie tam miejsce mojego z nim spotkania chwila zwrotu jednego życia to odbiór drugiego

chodnik cierpi na braki, zrobiło się niebezpiecznie, ludzie łamią nogi chodnik ciała, chodnik duszy - po nim do celu, drogą wolnego wyboru do kosza na śmierci, lub w progi Nieskończoności duch wypełni braki w trotuarze ciała, ale ciało nie umie tego zrobić dla duszy w niekompletnym ciele podróż ukończysz, ale bez kostek w alei duszy niechybnie się przewrócisz, bo dusza wyłożna miłością, a ciało warunkami

liście opadają, a wiatr - generał ustawia im czas i miejsce spotkania dowódca decyduje o losie swych podwładnych, łączy, rozdziela - jak chce, kiedy chce i gdzie chce - rozkaz bez odwołania nas też kiedyś połączy, aby rozłaczyć, rozłączy, aby połączyć - jakoś i gdzieś całe życie to łączenie i rozdzielanie, rozdzielanie i łączenie, i zawsze jakoś, i zawsze gdzieś, i zawsze kiedyś, i zawsze w nieskończoność...

niebieska ławeczka dość samotna, nie cieszy się popularnością żółta, brązowa, może czarna, ale niebieska? trzymać się z daleka! tylko podziwiać! stronią od niej dorośli, korzystają dzieci, zakochani, starcy, ptaki i liście - niebieska ławka zwierciadło nieba - lądu nad zmysłami

"Już otwarte" - na sklepie; "żyję! jestem!" - taki będzie mój napis rozkojarzeni, ślepi, szukający siebie, wiatr goniący, tratujący już poległych - dla nich go nakleję! żeby zainteresować! zasnąć snem uzależnionego?? uciec z domu?? być maltretowaną żoną?? zmysły zgubić?? wołam! "boję się samotności!!" wołam! "proszę nie omijać!!" w masce obojętnego mocarstwa... - a zamknięty sklepik to remont, pustka albo koniec

czekanie - sam na sam z sobą samym, nie każdy to lubi; czekanie - czas myśli ignorowanych - "zapalisz??" uciekamy... a ducha nie można zapić, spalić, zaćpać, ani nawet zabić! a tramwaj różnych wiezie - wpuszcza, wypuszcza i jedzie dalej - naucz się tej sztuki dobry? zły? żaden w tramwaju nie mieszka tylko bywa, a tramwaj jedzie! jedzie!

znów człowiek?? zawiódł? ale ludzi pod dostatkiem daj mu szansę i nie dawaj szansy - egoizm nie popłaca

- bo jest dno i kogoś trzeba tam wrzucić - - bo jest góra i kogoś trzeba tam podrzucić - przewróć kosz!! nie ma dna, nie ma góry, jest tylko twoje miejsce w życiu

jedno pudełko i dwadzieścia papierosów - jedno ciało i dwadzieścia spotkań z głodnym tylko nas człowiekiem pełengo nie wyrzucisz, pustego nie zatrzymasz - i nam nie zabiorą ciała za późno,za wcześnie a dym ulatuje...