Karuzela

[Jolanta Kariatyda]

Znów wsiadłeś na karuzele
zła ,cierpienia i strachu.
Coraz szybciej pędzisz,
Coraz bardziej cierpisz
Chcesz wyskoczyć,
ale boisz się, że nie powstaniesz
Tyle w Tobie bólu i niepokoju
ile we mnie strachu o Ciebie.
Wyciągam z miłości rękę
ale ona zamiera w bezruchu.
Ty nie wyciągnąłeś swojej.
Jeszcze szybujesz
lecz jesteś zmęczony.
Karuzela oszalała,
pędzi coraz szybciej
Już jej nie zatrzymasz,
Chociaż jest Ktoś,
kto Ci pomoże.
Tam na górze stoi,
trzeba Go poprosić.
Pochyl głowę i uklęknij
Pana dar to przebaczenie.
Już wysiadasz, może w końcu,
kogo teraz szukasz,
wołasz, błagasz,
gdzie jest moja matka?
Jestem tutaj, nie umieram
bo ja czekam.
Kto mi zamknie synu oczy,
gdy Ty będziesz szybował?