Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nie przesypiajmy życia


Rekomendowane odpowiedzi

Przychodzimy, odchodzimy
czas zdmuchuje naszą świeczkę
i tym życiem się cieszymy
tak naprawdę to troszeczkę.

Bo tak jest ten świat stworzony
takie życie jest człowieka,
nie wie co jest z drugiej strony,
nigdy nie wie co go czeka.

Bardzo szybko czas nam płynie
na tym naszym łez padole,
lecz do końca nim przeminie
kiedy mogę to swawolę.

Korzystajmy z każdej chwili
i przez życie idźmy śmiało,
żebyśmy nie przegapili
by się życia nie przespało.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ech! Lasy dzwonią, a krew się pieni!
Płetwy, desenie, skrzydła i twarze,
szybko, z rozmachem, kochać, docenić –
by przed Zimnicą zdążyć się nażyć!

Bo tu już w oczy pierwsze przedśniegi,
dni krótkie, że się w nich nie pomieszczę…
Dlaczego muszę tak szybko niebyć,
choć nie nażyłam się przecież jeszcze?...


Myślę, Bolku, że tak naprawdę to wcale nie troszeczkę cieszymy się tym życiem. Cieszymy się nim tak bardzo, jak bardzo się martwimy troskami i tragediami - jedno nie może istnieć bez drugiego: radość bez smutku i odwrotnie.
Pozdrawiam serdecznie, jak zwykle.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Bolesławie, "tak" pięć razy
i nierówno, nierytmicznie.
Wiersz pochłaniać ma, jak azyl,
a ja męczę się fizycznie
- bo wertepy, trzęsie, rzuca,
na zakrętach w pole skręcam.
Nie da się muzyki słuchać,
kiedy jazda nie zachęca.

Moim zdaniem wiersz do poprawki, całkowicie.
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ech! Lasy dzwonią, a krew się pieni!
Płetwy, desenie, skrzydła i twarze,
szybko, z rozmachem, kochać, docenić –
by przed Zimnicą zdążyć się nażyć!

Bo tu już w oczy pierwsze przedśniegi,
dni krótkie, że się w nich nie pomieszczę…
Dlaczego muszę tak szybko niebyć,
choć nie nażyłam się przecież jeszcze?...


Myślę, Bolku, że tak naprawdę to wcale nie troszeczkę cieszymy się tym życiem. Cieszymy się nim tak bardzo, jak bardzo się martwimy troskami i tragediami - jedno nie może istnieć bez drugiego: radość bez smutku i odwrotnie.
Pozdrawiam serdecznie, jak zwykle.
Masz rację Oxyvio są radości i zmartwienia tylko to nasze życie w dziejach ziemi to jak jedno mgnienie ale korzystajmy gdy jest:)

I jeszcze wiele tak by się chciało,
żeby tak zwolnić ten czas szalony
bo tyle życia już uleciało
a życia tego człek jest spragniony.

Serdecznie pozdrawiam:)))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...