Praca

[Mullog]

Młotkiem

Zacząłem

Miażdżyć kolana
Gruchotać kości
Jak tynk łupałem kruche krągłości

Nożem

Znaczyłem

Zmarszczki na twarzy
I uśmiech w końcu poszerzyłem
Jak farbę piegi pozrywałem

Wiertłem

Kończyłem

Otwierać oczy
Wnętrzności składać
W nową istoty prawdę żywotną

I kiedym stał tak
Nad truchłem Twoim
Łopatę w ręku zaciskając
Nad grobem plując w pokrzyw chaszcze
Zrozumieć w końcu podołałem
Że nikim jesteś...
... i śmierć ta pusta
Nic nie zmieniła ....

Od nowa zacznę
Więc sztukę swoją

Odkopać Ciebie pragnę Kochana

[Patrycja Rosłoniec]

Hmmmm... No muszę powiedzieć, że forma nie bardzo, ale jestem pod wrażeniem pomysłu i treści... I w ogóle... No nie wiem co powiedzieć :) Jak dla mnie bardzo fajny :)

Pozdrawiam, Pat.

[Ona_Kot]

uśmiałam się
niezgorsze

aczkowliek mnie osobiście po gałach (tak zwanych) walą archaizmy
zupełnie tu zbędne
kiedym i podołałem głównie

pozdrawiam z +

[Klaudiusz]

haha :) jeden z moich ulubionych autorów powrócił :) a widzę, że w tym tekście nawet elementy filozoficzne się pojawiają...
pozdr.
(ale oczywiscie poglądy na miłość mam troche inne :) )

[Agnieszka_Przypadek]

no świetnie
czekam na nastepne
pozdrawiam

[Mullog]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A to wydrukuje i wkleje sobie na sciane .....


Dzieki za komentarze.

Pozdrawiam
Łukasz.

[Klaudiusz]

a oto i te elementy:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

żeby nie było że gołosłowny jestem :))