Tatry -Na szczytach Tatr

[Józef Bieniecki]

Tatry-Na szczytach Tatr

A w Majestacie Bóg wyznaczył,
W górach swe królowanie,
I na Synaju mówić raczył.
Nakazał tam spotkanie.

I na Giewoncie Krzyż zatkniety,
Na Jasnej Górze -Pani.
W Golgocie Krzyża bólem zgięty,
Na Kalwaryjskiej grani.

Na szczytach gór Boga słyszysz,
Gdy aksamitnym głosem,
Przemawia w tobie w świecie ciszy,
I karmi gór patosem.

Nie musisz pięknem się zachwycać,
Posłuchaj słów w milczeniu.
I troszkę wnętrze swe wyciszyć,
By ulec oświeceniu.

Tu zawieszona Boga Chwała,
Aż dzwoni w uszach cała.
A Twórcy dzieła-ich potęga,
Z dolin ku Niebu sięga.

Oto przedsionek prawie Nieba,
Gdzie nic ci nie potrzeba,
Błękity tkane chmury bielą,
Niebo Anieli ścielą.

Słoneczko świtem się uśmiecha,
I wschodzi nowym życiem.
Kopuła nieba niby strzecha,
Powita cię o świcie.

Pogodnej nocy gwiazd prorocy,
Miliony świateł świecą.
I odkrywają świat bez miary,
Okryty tajemnicą.

Józef Bieniecki