Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zwierzenie na sto latek
zwierzę nie nastolatek

bardzo zgrzeszyłam myślą
nie moja wina

taki wzór istnienia
taka bógdanka


leżąc na tafli lodu
podziwiamy szkarłat podniebnej akwareli

trzask

już po pierwszej secie
myli się w liczeniu gwiazd

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dla mnie świetne.Zabawy słowem nie dla samej zabawy przecież, z najwyższej póły.Oczywiście zwróciłem uwagę na "bógdankę".pozdr

Z archiwum "W" ;))
Fajnie napisałeś o wierszu i zauważyłeś bógdankę ;))))
Dzięksy, pozdry.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Z góry dziękuję :))
Przyjdę do Ciebie po radę
(coś tak czuję)
a propos tych mniejszych form.
Już od dłuższego czasu mam ochotę spróbować...
Limeryk, haiku czy palindrom ?
Co polecasz na dobry początek?
Opublikowano

Umiesz tworzyć ładne obrazy, więc może na początek haiku? Chociaż jedno nie wyklucza drugiego. Limerykowe absurdy, to z kolei niezła zabawa, a przy okazji (wbrew pozorom) dobre ćwiczenie. Palindrom można wpakować wszędzie - i nie ważne, że czytacz nie zawsze zauważy, że w drugą stronę można trafić na niespodziankę ;).
Trzymam kciuki.

Opublikowano

bardzo zgrzeszyłam myślą
nie moja wina

taki wzór istnienia
taka bógdanka

:)

Zapachniało "Bezgrzesznymi latami" Makuszyńskiego...
Wiersz ciepły i wyrozumiały wobec nastoletniego "zwierzaka", bógdankowej instynktowności tworzącej czas nieporadnie żarliwy i niewinnie grzeszny... Chciałoby się powiedzieć, że bezpowrotnie miniony ale tytuł wskazuje na coś wręcz przeciwnego :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dwa do przodu, trzy do tyłu ;))
Podobno czas jest pojęciem względnym :]
I przyznam się szczerze, że akwarele chlapnięte z Markiem mają w sobie "to coś" ;))
Podziękowała, poszła na latte macchiato :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...