Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jesień za oknem, a więc czas na wiersz.
Jak długo można w sobie zielone słowa nosić,
czy im nie dokuczały też letnie upały? -
gorąc, który bije od uczuć oraz myśli -
i pod skórą wiatr smutku, czy ich nie tarmosił?
i ukrytych płaczów zimny szary deszcz?

Zalej wrzątkiem herbatę, do okna przysuń stolik,
oprzyj pióro o kartkę.
Niech przylgnie do papieru jak do skóry kleszcz.
Niech jesienne barwy z celulozy wyssie.
Niech tak pije, aż pęknie.
Coś gdzieś musi pęknąć, by się spełnił wiersz.

Raz tylko w roku jesień, a w życiu ile lat?
Liście w powietrzu niesie coraz chłodniejszy wiatr.
Złoto kapie z gałęzi w betonu szarą kałużę
(dla kaprysu rymu) kapu, kapu, kap.
Tak dokładnie jak z życia ulatują sekundy
(ot z kaprysu zegara) cyku, cyku, cyk.

Szachownią ulic garną się na grób.
Tam spokojnie mogą całą wieczność leżeć,
lub tak długo póki Ziemią zechce kręcić
przestworzy dobry Duch.
I w głębinach Nieba ktoś się nad nią modli,
w dłoniach obracając migocący różaniec komet oraz gwiazd.

Coraz więcej wody kradnie jesień z liści,
suche i spalone lecą na ulicę pod opony i buty.
A woda dla zimy, aby brud podwórek okrył biały śnieg.
Z ciała dusza również też tak wyparuje,
aby brudne życia niebo przeterawiło na lepki
i łagodny, i bezsenny śnieg.

Ach ta myśl niesforna, jakże ona lubi po wieczności biegać.
Gdy tymczasem TUTAJ, gdy tymczasem TERAZ,
i za oknem kurzawa słońca, liści, nieba.
Oczom tak niewiele do szczęścia wciąż potrzeba.
Tylko ciężkie serce nie wie czego chce...

Opublikowano

ile razy w jednym wierszu można powtarzać te same słowa? stylistycznie nieznośne, praktycznie wiersz o jesieni, z liściami (oczywiście koniecznie złotymi) i deszczem jest wierszem strasznym, zwłaszcza gdy te motywy są dominujące. wiersz zdecydowanie za długi

Opublikowano

Dear Cream Dream myślałem, że długość to zaleta. Ale chyba masz rację, tak się zapisałem,
że straciłem wątek i mój początkowy zamiar rozszedł się po zdaniach jak po polu jesienna mgła.
O well...;)) Jak się nad wierszem za długo siedzi, to zamiast tworzyć poprostu się biedzi.

Opublikowano

Długość - kwestia gustu. Jak już długo ma być to i treść niech będzie odpowiednio dopasowana. Tu chyba można było to wszystko skompresować.

Przy długich tworach treść się rozmywa - nie lepiej wtedy to podzielić na 2-3 utwory ?

Opublikowano

Panie Jacku czy słucha pan sonat? - ja słucham. One zawsze wydają się nudne (można rzec, banalne): jeden instrument powtarzający uparcie te same motywy, ale właśnie tą uporczywością stwarzają nastrój. Od nas tylko zależy, czy chcemy się mu poddać,
czy też nie. Pan się nie poddał. Może faktycznie skrzypce mi się trochę
roztroiły, albo coś nie wporządku z moim uchem (lub pana? - taką możliwość też należy dopuścić).
Jak zwykle na krótki komentarz odpowiadam długim. Cenię sobie każdy, nawet ten dwusłowny,
(pana bardzo zabawny). Dziękuję i pozdrawiam.

Opublikowano

Panie Mariuszu tak to jest: próbując wydostać się z swojej myślowej mgły autor, stwarza tą
drugą, w której błądzą inni - a wtedy, gdy myśli jasno, wydaje mu się, że nie ma o czym pisać.
Dziękuję za zaglądnięcie. ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Człowiek czasami tak głupieje, że na różowo widzi świat, Nosi na nosie okulary, jest z naiwnością za pan brat.   To przez to serce takie głodne, co wciąż namiętnie miłości chce i rwie do przodu, krzyczy: „kochaj”, kiedy rozsądek mówi: „nie”.   W swoim złudzeniu dni oddaje, na przemiał - komuś, kto nie wart. Noce ubarwia bezsennością i wciąż głupieje, a ktoś ma fart.   To przez to serce takie głodne, co wciąż namiętnie miłości chce i rwie do przodu, krzyczy: „kochaj”, kiedy rozsądek mówi: „nie”.   Człowiek czasami się zatraci, więc tak w półkroku ciągle trwa. Pomiędzy „chyba” a „na zawsze”, on tylko widzi serca dwa.   W końcu zdejmuje okulary, świat znów nabiera realnych barw. Już niepotrzebne żadne czary, nie chce już więcej żadnych kłamstw.   I chociaż serce takie głodne i wciąż namiętnie miłości chce, to zatrzymuje się i czuje, czy kochać, czy powiedzieć: „nie”.
    • @Wędrowiec.1984 Wiesz, dobry wiersz to odcisk dłoni jest. Introwertyk? Zorientowałem się :-) Twoje wiersze mają ramę jak obraz, a to je zamyka - w galerii formy. -- Fajnie, że wpadłeś. -- Twoje wiersze są zawsze dopracowane, a to się ceni i szanuje. Życzę dobrej nocy, piątku i weekendu. PS. Też lubię to miejsce. Jest tu sympatycznie.
    • Bardzo potrzebna refleksja o rzeczywistości ludzi wykorzenionych. Nie trzeba zresztą emigracji, wystarczy obserwacja tych, którzy porobili kariery w miastach i wstydzą się rodziny z małego miasteczka, czy ze wsi. Nie ma potrzeby zresztą w ogóle ruszać się z miejsca, bo to jest w mentalności, a dodatkowo powielane przez polskojęzyczne szczekaczki: nasze, rodzime, swojskie, to kołtuneria i parafiańszczyzna. Nowoczesny człowiek nie ma gniazda, w najlepszym wypadku nic go z nim nie łączy.  W mediach roi się od artykulików spod psiej gwiazdy o tym, jak to zaściankowi Polacy przynoszą obciach gdzie się da (szczególnie za granicą)? Ilu celebrytów, znanych tylko z tego, że są znani, przyłączyło się do tej szczujni? Jaka kultura jest promowana? Podczas gdy w Niemczech tworzy się filmy, według których naziści nie byli wcale tacy źli, niemal niewinni jak te 'lelije', u nas niesie się po salonach kwik zachwytu nad obmierzłościami typu Pokłosia. Idy czy Zielonej Granicy. Co się usuwa/redukuje w podstawie programowej z historii? Między innymi historię Witolda Pileckiego, ojca M. Kolbe, bitwę pod Grunwaldem, "Inkę" Siedzikównę, konfederację barską, wkład Polaków w walki niepodległościowe w USA i w walki na frontach II wojny światowej. Podstawa programowa została też okrojona z treści, których znajomość powinna być bewzględnie wymagana chociażby z tego powodu, że dotyczą naszego hymnu narodowego (Legiony Polskie we Włoszech, postać hetmana S. Czarnieckiego).  Dalej wymieniać?
    • @Rafael Marius też tak sądzę, ale są kategorie osób w tym ja co nie ogarniają wszystkiego i są zmuszeni je dawać, a tam gdzie pełnomocnictwo tam często nadużycia się robią niestety ://
    • @FaLcorN Dziękuję. Ze mną tak już jest, że wszystko kieruję do wewnątrz, stąd pewnie uczucie implozji. Co do premiery, wróciłem po kilku miesiącach nieobecności i bardzo się cieszę, ponieważ lubię to miejsce. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...