Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

spadające gwiazdy wołają o miłość


Rekomendowane odpowiedzi

wciąż nie przestajesz łaknąć
(to takie ludzkie być głodnym)
wstydzisz się słabości z racji norm
(poddaństwo dla układów
rodzi bezwolę
wbrew sobie akceptuje niemiłość)

tymczasem rozgwieżdżone niebo
inspiruje szalone marzenia
tylko do świtu

zanim poronisz chęci
a bezsens zdławi nadzieję
odetnij ropną pępowinę
i spadnij w zieleń bez lęku
obejmę

czułością zabliźnię urazy

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Życie jest pełne kontrastów. Wciąż borykamy się pomiędzy pragnieniami a koniecznością. Trzeba mieć odwagę, by pójść za głosem serca.
Aniu, Twoje wzruszenie porusza...czujesz mnie na wylot! Bardzo dziękuję :)))

Ściskam serdecznie - Krysia
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


W człowieku "drzemią" olbrzymie pokłady dobra - trzeba je tylko "odkryć" i chcieć wydobyć a potem obdzielać tych, którzy "łakną" (nie tylko dzieci). "Większa radość z dawania aniżeli brania" (por. św. Paweł)" - przekonałam się, że - "chcesz być szczęśliwy, uszczęśliwiaj nieszczęśliwych" - działa w obie strony.

Dziękuję, Grażynko, za ciepły komentarz :)

Ściskam!
Krysia
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...