Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

muzy są wrażliwe na bodźce

teresa943
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marek_Dziekan

Marek_Dziekan

Opublikowano
Opublikowano

..(...)w kobiecie zawiły instrument
potrzebuje modulacji(...)"
Oj zawiły ten instrument, zawiły. Z młodego przebojowego wirtuoza przynajmniej w rozmowach z innymi mężczyznami rodzi się malkontent. A efekt jest taki, że potem więcej po świecie chadza wdów niż wdowców. Niekoniecznie to wynika z z różnicy starszeństwa mężczyzny, różnicy wieku a bardziej stresu. Aby na tych rajskich drzewach rosły jeszcze kuszące rajskie jabłka być może potrzeba zrozumienia oczekiwań obu stron.
O wierszu, może nie arcydzieło ale myślę, że jest nieźle a nawet dobrze.

teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj Marku:) Masz rację: "potrzeba zrozumienia oczekiwań z obu stron", ale aby spełniły się owe oczekiwania, trzeba szczerze ze sobą rozmawiać o wzajemnych odczuciach - w prawdziwej miłości nie powinno być niedomówień, wszak mężczyźni są z Marsa, kobiety z Wenus - dobrze jest znać różnice "wrażliwości na bodźce" :)

Dziękuję za pozytywną ocenę wiersza.

Serdecznie pozdrawiam - Krysia
MIGUEL

MIGUEL

Opublikowano
Opublikowano

znakomity wiersz ...
prawda ... nie tylko okiem kobiety ...
to działa w obydwie strony, choć nie ukrywam, że kobiece instrumenty są trudniejsze do opanowania ...
istnieją jednak wirtuozi obojga płci, którzy potrafią
tak rozpalić płomień, aby świeca miast topnieć rosła, a stearyna roztapiała się ku górze ;)
pozdr. M

teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


witaj Miguel :) święta prawda - wirtuoz to mistrz, nieważne jakiej płci, byle po mistrzowsku "grać" umiał, on dla niej, ona dla niego jak dobrze zestrojony duet...ech, poezja :)

dziękuję za ciekawy komentarz

serdecznie pozdrawiam -
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Deonix_
      Wenus

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      To miło mi niezmiernie :)  Dziękuję :)   Pozdrawiam i składam najlepsze noworoczne życzenia :)   @Radosław   Tobie również!    Serdeczności :)   Deo  
    • Amber
      Posypywana

      Przez Amber · Opublikowano

      @violetta  Viola masz piękny kolor ścian w mieszkaniu, i miniatura przednia. Pozdrawiam.
    • Poezja to życie
      2026

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Zatracenie    Spełnienie    Uwielbienie    Czyste sumienie    A na nowy rok?   Tylko jedno marzenie    O miłości, która góry przenosi   I daje wiatr w żagle...    
    • KOBIETA
      Sweet Corvette …

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      Prowadzisz mnie gładko przez rozświetlone miasto. Ty i ja na tylnym siedzeniu w szampańskiej czerwieni zlizuję brokat z twoich ust. Dzisiaj tankujemy do pełna.!  Wyczuwam podniecającą nieśmiałość, oddaję kluczyki  dwa tysiące porywających koni pod maską.   Na drodze dwadzieścia sześć, prosto przed siebie.!      ;)    Szczęśliwego Nowego Roku.!                 
    • wsliwka
      Urwis

      Przez wsliwka · Opublikowano

      Jeden po drugim rwę płatki stokrotki. Zdaje mi się, że sama nic nie powiesz. Trzeci po czwartym rwę stokrotki płatki. Zza horyzontu wyjawia się człowiek, Wygląda tak obco jak ja - ujadam. On zaś przemawia moim, ludzkim głosem. Rysuje się w jego słowach obawa. Zakładam opaskę na śpiące oczy.   Stokrotki płatki spadają na ziemię Coraz to wolniej, im bliżej do końca. Ta rozjeżdża się w nogach - kuleje, Rozchwiana iskrami mdlejącego słońca. I o wszystkim chce mi się zapominać. Nie jestem pewny czy cię oskarżyłem, (siódmy po ósmym płat stokrotki zrywam), Czy chwilę temu nazwałem cię kurwą.   Stanąłem z kwiatem obdartym ze skóry Przed miejscem, które leżało odłogiem. Nic nie znaczy jego sąd ostateczny. Liczyć skończyłem w procesu połowie. Zjednoczył się z nim w swoim obszarpaństwie. Zaczął wtem tłuc w mojej klatce piersiowej. Zapytałem go - jak zabić Goliata? Odrzekł, że nic się nigdy nie wyjaśni.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...