Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie powiem Ci k***m, bo słowo to boli,
gdy wiem, że Ty nie kochałaś.
Lecz kiedy upadniesz, kiedy sił Ci zbraknie,
by walczyć z obłudą w swym sercu -
Przyjdź do mnie jak dawniej, pomogę, opatrzę,
pokażę którędy wyjść z błędu.
I rozdział zakończę tym lekkim muśnięciem,

byś pamiętała, że kiedyś mnie znałaś

Opublikowano

A to ci koncept! Kropka nad ż! Jest pomysł! Niedopowiedzenie słów "kocham" i "żegnaj".

Wyrównałabym interpunkcję i zabrała "swym", bo jeśli już, to "swoim".

Mini jest ciągle w modzie, Piotrze.

Cieplutko,

Para:)

Opublikowano

...nie może być nic na siłę ,chyba żadne opatrunki nie pomogą na nieodwzajemnioną miłość , a jeśli musisz to zaklnij zdrowo , może pomoże , dodrze ujęte rozczarowanie i wciąż ta nuta nadziei na powrót.. pozdrawiam B.

Opublikowano

Trwać w nieodwzajemnionej miłości to jeszcze żadne cierpienie, gdy porównamy je z byciem do cna wykorzystanym i poniżonym w swoim... zakochaniu?
Wierszyk dosyć stary, pisany jeszcze w stanie ciemnoty umysłowej, ale gdy czytałem go teraz, pozmieniałem go trochę, zostawiając jednak tamte uczucia i postanowiłem wrzucić ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 @Annna2   to jest niezwykłe ! Z taką łatwością rozrywasz teks na strzępy żeby wydobyć jego  esencję i przesłanie autora. Robisz to z mistrzowskim wdziękiem. Z analizy Twoich komentarzy widzę, że piszesz jedynie cząstkę z tego co widzisz i odbierasz. Myślę, że to z powodu Twojej elegancji rozumu. Jesteś genialna.   Co do mojego utworu. Napisałem jego dalszy ciąg. "Kronika nowego Boga". Z nowymi elementami dzisiejszego świata. Ale z samej istoty niepowtarzalności naszego istnienia to proza bardziej sf.   Aniu. Dziękuję pięknie :)       @huzarc lubię Twoje komentarze. Są "mięsite" i zawsze z głębokim rozumieniem tekstu. To pięknie świadczy o Twojej inteligencji. Podziwiam ! Dzięki wielkie za koment. :)
    • @Migrena Trudny wiersz jak dla mnie.  Ale powiem Ci jak rozumiem - Bój nie zniszczy świata, stworzył ziemię na wieki, raczej zniszczy tych, którzy niszczą ziemię - coś jak właściciel wywali złych lokatorów. Nie lajkuję, bo nie trafia do mnie, ale byłam, czytałam  :)
    • @Annna2 To piękny, subtelny hołd dla muzyki, która ocala to, czego nie potrafi ocalić historia.
    • @Migrena Całe szczęście, że to tylko wiersz. Bardzo skoncentrowany na człowieku, aż za bardzo. Ale tak sobie myślę, że Bóg chyba nie zniszczy świata tylko ze względu na zepsutą, grzeszną ludzkość. Świat, to przecież o wiele więcej, i jest w nim przestrzeń także i na piękno. Poza tym, cóż my wiemy o świecie, skoro dane nam zostało poznać, zasiedlić i zagospodarować tylko jedną maleńką cząsteczkę dryfującą w kosmosie?  
    • @Annna2   Aniu. Wiersz jest cudowną  prawdziwą poezją, bo nie opowiada wprost, lecz sugeruje, sklejając historyczne fakty,  cytaty i emocje w spójną, hipnotyczną całość.   Piękny liryczny język, świadczy o Twojej głębokiej wrażliwości i maestrii. Jestem zachwycony tą wizją.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...